KASTAMONUR.COM Sırlar ve Nurlar Şehrinden
Bir okul..
Okulun öğretmenlerinden biri bazı velilerle birlikte 23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı etkinlikleri için çocuklara kıyafet belirliyor.
Kıyafetin göğüs kısmında Türkçe anlamı genç olan Arapça bir yazı..
Kız ve erkek öğrenciler için ayrı ayrı tasarlanan kıyafetlerin kızlar için olanı da adeta Arap kadınların giydiği kara çarşafa benziyor..
Bu duruma velilerden bazıları itiraz ediyor ama bu itirazları duyan, dinleyen olmuyor..
Öğretmen ve bazı veliler gemi azıya almışlar, kimseyi dinlemeye niyetleri yok, dört nala koşuyorlar.
23 Nisan gibi önemli bir günde yapılacak etkinliklerde adeta şov yapmak, bir yerlere mesaj vermek, propaganda yapmak istiyorlar besbelli..
Bu ülkede Milli Eğitim varsa, Milli Eğitimin temel ilkeleri varsa, koskoca Milli Eğitim gerçekten milli ise Ulusal Egemenlik Bayramı’nda bu milletin çocuklarına başka milletlerin kültürüne ait kıyafetlerin giydirilebilmesi mümkün olabilir mi?
Biz Kurtuluş Savaşımızı, bağımsızlık mücadelemizi başka milletleri taklit etmek, onlara benzemek için mi verdik?
Bağımsızlık ile taklitçilik, özenti aynı anda nasıl birarada olabilir?
Böylesi bir ilkesizliğe, ibresizliğe, omurgasızlığa dur diyecek basiret, feraset, sağduyu ve milli ruh sahibi kimse yok mu memlekette?
Bu satırları okuyan pek çok okurumuzun sinir katsayılarının yükseldiğini hissedebiliyor, dişlerinin gıcırtısını duyabiliyorum.
Ama olay aslında tam olarak böyle değil.
Kastamonu merkezde bir ilkokulumuzda 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı etkinlikleri için bir kıyafet belirleniyor.
Ancak kıyafetin üzerinde Arapça değil de İngilizce “genç” yazıyor..
Kız öğrencilere erkeklerden farklı olarak Arapların giydiği çarşafa benzeyen bir kıyafet değil de bırakın Türk kültürünü belki hiç bir dinde, hiç bir milletin örfünde, geleneğinde olmayan göbek bölgesi açık bir kıyafet seçilip giydirilmek isteniyor..
İngiliz okullarında giydirilse muhtemelen onların bile çocuklarına giydirmekte tereddüt edecekleri, tepki gösterecekleri saçma sapan bir kıyafeti bu milletin çocuklarına giydirmek istiyorlar.
23 Nisan’da çocuklara milli kimlik, milli ruh, milli şuur, bağımsızlık, özgürlük ve özgünlük mesajı verilmeli iken bu yarı çıplak kıyafetle çocuklarımıza veya nereye, kimlere hangi mesajlar verilmeye çalışılıyor anlamak mümkün değil, izah etmek mümkün değil..
Çocuklar mutlu olsun diye mi böyle bir şey yapılmak istendi?
Çocuklar İngilizce yazıyla, yarı çıplak kıyafetle mi mutlu oluyorlar, olmalılar?
Şehrimiz iklim olarak soğuk bir bölgede bulunuyor..
O günler çoğu zaman yağışlı veya soğuk olur, olabilir
Çocuklara karşı sevgi ve şefkati olan kimse çocukları üşütüp hasta etme riskini göze alamaz.
Ama birilerini adeta gözünü karartmış, ne çocukların sağlığını, ne milli kimlik, milli şuur kazanmalarını, ne milleti, ne milletin temel değerlerini umursuyorlar.
23 Nisan aslında ne bayramıdır, 23 Nisan’da bizler aslında neyi kutluyoruz?
23 Nisan;
Bu topraklarda İngilizin, Fransız’ın, Yunan’ın bayrağı dalgalanmasın diye; Amerika’nın, İngiltere’nin vb manda ve himayesini kabul etmeyeceğiz diye yıllarca aç susuz savaşıp nice bedeller ödeyerek, nice canlar feda ederek kazandığımız zaferimizin, ulusal bağımsızlığımızın bayramıdır..
Ve adı üstünde “Ulusal Egemenlik Bayramı”dır, çocuklarımıza armağan edilmiş bağımsızlık bayramıdır.
Peki biz millet olarak bu bağımsızlık mücadelesini kimlere karşı verdik? Yıllar boyu kimlerle savaştık?
İngilizle savaştık, Fransızla savaştık, Yunanla savaştık..
Milli Eğitim sistemimiz, Milli Eğitime bağlı okullarımız;
Çocuklara milli bir eğitim versin diye istihdam edilen, maaşını bu milletten alan öğretmenlerimiz çocuklarımızın göğsüne İngilizce birşeyler yazan kıyafetler giydirsinler diye savaşmadı dedelerimiz, nenelerimiz.
İngiliz Muhibleri Cemiyeti, Wilson Prensipleri Cemiyeti, Manda Ve Himaye Cemiyeti üyesi kafasıyla çocuklarımıza İngiliz kültürü şırınga edilsin diye savaşmadılar.
“Milli Eğitimimiz” bizim milletimizin, milli değerlerimizin yaşaması, aktarılması için vardır, İngiliz, Amerikan dilini, kültürünü sevdirmek, yaymak, yaşatmak için değil..
23 Nisan, Ulusal Egemenlik, bağımsızlık bayramı, İngiliz ya da Amerikan mandasını kabul günü değil.
Milli Eğitim Bakanlığımız bu aziz millete ve milli değerlerimize, milletimize bağlı, yoksa Amerika’ya, İngiltere’ye değil!
Öğretmenlerimiz maaşlarını bizim devletimizden, milletimizden alıyorlar, Amerika’dan, İngiltere’den değil!
Şerife Bacı ve emsali on binlerce çilekeş Anadolu kadını çocuklarımız İngiliz hayranı olarak yetiştirilsin diye mi onca çile çektiler, canlarından oldular?
Bizim çocuklarımızı teslim ettiğimiz öğretmenlerimizde Şerife Bacı kadar mertlik, yiğitlik, kimlikli, kişilikli milli bir duruş yok mu, olmamalı mı?
Sekiz yüz yıl önce Karamanoğlu Mehmet Bey’in Türkçe konuşmayı mecbur kılan talimatını Türkçe Dil Bayramı olarak kutlayıp öbür taraftan Ulusal Egemenlik gününde adeta İngilizce bayrak açan ve daha beteri İngilizceyi bayraklaştıran kişiler ve yaptıkları görülmez, umursanmaz, tepki verilmez, dur denilip engellenilmezse milletimiz ve devletimiz için utanç vesikası olarak tarihe geçecektir..
- Hep Bir Hallı Turhallıyız.. - 11 Eylül 2024
- Peki Ya Hain Türkler… - 1 Ağustos 2024
- Riya bizi, Nisa Bizi, Nisyan Bizi, İsyan Bizi… - 30 Haziran 2024
- Çapınız Yetmez - 26 Mart 2024
- Kastamonu Beşten Büyüktür… - 6 Mart 2024
- Müjde; İkinci Eş Yasallaştı!.. - 8 Şubat 2024
- Türkiye’ye Dikkat Edin.. - 10 Ocak 2024
- Türk Gibi Başlamak, Yunan Gibi Bitirmek - 18 Aralık 2023
- Kör müydük? - 17 Kasım 2023
- Dertliyiz Biraz Dertleşelim.. - 3 Kasım 2023
oğuz çandarlı yazından büyük haz duydum, bir onun bunun bir yerine yamalanacak millet değiliz, islamı kabul etmişiz ama Araplardan ayrı bir bakış a ısı bir cengaverlik ve akıncı ruhu getirmişiz, bin yıl adalet ve hikmet üzerine idare etmişiz dünyanın büyük çoğrafyasını , milel-i müshiyesiz mileli müsellahayız, bizim sayemizde medeniyet ve insanlık öğrenmiş milletlere özenecek bir hiç zafımız yok çok sağıl varol. Himmet