Bu âlem bir zikirhâne, zikreder cümle zerrât Akledene fikirhâne, fikreyler âkil zevât. Gönüller Dergâh-ı Rahmân, söylenir vird-i Sübhân Zikreder arz ve âsumân, cûşa gelir âşıkân. Tesbîh eder Mevlâ’sını, yerde gökte ne varsa Kur’an bildirir bunları, kulak ver yüce nâs’a. Arş-ı Àlâ’da melekler, denizlerde semekler Seherde yaş döker gözler, diller “Allah …

Zehir verip öldürdüler, nasıl kıydılar câna, Ciğerpâre-i Mustafa (sav), gonca gülü Hasan’a (ra)?.. Su vermeyip yandırdılar, nasıl kıydılar sana? Kurretü’l ayn-ı Mustafa (sav), Ey şehîd-i Kerbelâ!.. (ra) Salât ü Selâmlar olsun, Âlemler Sultanı’na, Ehl-i Beyti, ashâbına, dostuna, yâranına… *** Biz muhibbiz cân-ı dilden ehl-i beyt-i Mustafa (sav), Bendeyiz elhamdülillah Sünnet’e …

*Aklımın atlarıyla seyrederim yerleri, Gönlümün “Ankâ”sıyla gezerim âlemleri, Gönül kanatlarıyla menziller aşar, gider; Hayretlerin içinde kalır ukûl-ü beşer!.. …….. Bakmayıp isyanıma bağ verdi, bostan verdi, Lûtf u keremi ile, hâne, gülistan verdi, “Şükredin, artırırım,” diye bir de söz verdi, Şükretmeyen nankördür, bakıp gören göz verdi. Aç gözünü seyreyle, gönül gözüne …

Yeter artık yanıldınız Her konuda yanılttınız Size verdiği akılla Yaradan’la yarıştınız Ana sütüne gerek yok Mama bebeği eder tok Bunda vitamin daha çok Diye halkı kandırdınız Allah Kur’an’da emreder Bebekleri emzirin der Bak bilim de böyle söyler Umarım ki ayıldınız Bebeği emziren anne Hem mutludur hem de zinde İlim de …

Ey mübarek gonca gülüm, ne güzeldir râyihân Başka bir âleme geçer, râyihânı koklayan Suyun tenime şifâdır, râyihân ruhuma cân Gül Nebî’nin nurdan teni, sana olmuştur mekân (sav) Müjdeye mazhâr olmuştur, seni elinde tutan ‘Ne güzel bir kumandandır’, ol Fatih-i fâtihân Sevenlerin katlanırmış, dikenin yaksa da cân Mest olurmuş koklayanlar, elinden …

Bize böyle dediler; üç halde bulunur su Katı hali, gaz hali, çok halde sıvıdır su Birlikte düşünelim, gerçek halde nedir su? Bilinenler doğru mu, aslında kaç halde su? Sebeb-i hilkatimiz, hayata hayattır su Gökten melekle iner, âleme rahmettir su Gönle sığmayıp taşan, gözden akan yaştır su Firavun’un celladı, zalimlere taştır …

Sen yaratılmasaydın, yaratılmazdı âlem, Olmasaydın ey Nebî, yazmazdı Levh’e kalem. Nurunu yarattı Hak, yok iken âlem ve halk, Dönmez idi seyyâre, olmazdı cân ve âdem. “Lev lâke..” diyor Rabb’in, “ve mâ halaktül eflâk”, Gelmezdi yeryüzüne yeryüzüne, basmazdı âdem kadem. Senin aşkınla döner, gökte felek ve melek, Gelmeseydin dünyaya, yıkılmaz idi …

Dâim Hakk’a sığın dostum, sakın güvenme nefse! Hevâsına uyar isen, seni getirir dize. Her an kötülük emreder, o nefis ki; emmâre, “Emînim” deyip güvenme, en büyük düşman bize! Adem baba, Havva ana, aldandılar İblise, Çok àr edip utandılar, yeryüzüne inince. Pişmanlıkla af dileyip, Rabb’e ettiler tevbe, Günahta etmeyip ısrar, dediler …

Huzurunda huzur buldum Huzur’dan ayırma ya Rabb Seni anmakla duruldum Huzurunda durdur ya Rabb Aşkın ile yandır beni Coşkun ile döndür beni Aşk bahrine daldır beni Rahmetinle kandır ya Rabb Gönlümü sevginle doldur İhsan ile namaz kıldır Beni kirlerden arındır Takvâ’ya ulaştır ya Rabb İhsan’ını ihsan eyle Ayn’el Yakîn ikram …

Bu sene son bahar sanki ilk bahar Çiçekler açtılar yine ağaçlar Arılar bal için topluyor nektar Son baharda bolluk ve bereket var Sonbahar’dan sonra gelse de kışlar Toprağı kaplasa kefen gibi kar Yeniden dirilir gelir ilk bahar ‘Ölüm son değildir’ diye müjde var Kemâlât mevsimi bence son bahar Cümle meyve …

Elif gibi duralım, Mevlâ’nın huzurunda, Sağa-sola yalpa yok; olalım doğru yolda. Vav gibi saygı ile, eğilelim rükûda, Olgun meyve baş eğer, kalmayalım gururda. Birlikte kuluz Rabb’e, Fatiha’da nūn ile, Yalnız Sen’den isteriz, bu yolda dâim eyle. Nūn ile “biz” oluruz, nun’da nokta Kâbe’dir, Nūn ile “bir” oluruz, Kâbe Rabb’in Beyti’dir. …

Dèr-i Mevlâ değil midir, gönlümüzün dergâhı? Kim duyar ki O’ndan gayrı, gönüllerdeki àhı? Yıkmamışsan nefse ait, gönlündeki putları İster isen bin tavâf et, Mekke’de Beytullâh’ı Beyt-i Hüdâ’dır gönül bil, hazer kıl mâsivâdan Kibir, küfür zehirdir sil, uzak dur âsiyândan Kalpte ne varsa söyler dil, irfan al ârifândan Sevgiyi Allah’a has …

FÂNÎ’DEN BÂKÎ’YE… Gönlümün bahçesinde, şakıyor bülbül gibi Bülbüle ilham veren, nazenin bir gül gibi Dağlardan ovalara, coşkun akan sel gibi Seher vaktinde esen, ılgıt ılgıt yel gibi Aşıkların sazında, titreyen bir tel gibi Uzaklardan çağıran, davet eden el gibi Fısıldıyor derinden, sanki diyor “gel” gibi Yabancıyım bu sese; sesleniyor el …

“Göklerin ve yerin yaratılışında, gecenin ve gündüzün gidip gelişinde elbette aklıselim sahipleri için ibret verici deliller vardır” (Âl-i İmrân, 3/190). DÜŞÜN, TEFEKKÜR EYLE… Görmez oldu gözlerimiz, göklerdeki düzeni Duymaz oldu yüreğimiz, gülden gelen nefesi İs mi tuttu gönül gözü; ıslatmıyor kirpiği? Tutsak mı etti nefsimiz; titremez gönül teli? Gözlerini çevir …

Yaşım altmış üç dostlar, artık erdi kemâle En küçük bir hüzünle, yaş doluyor gözlere Veda ediyor iken, köyde doğduğum eve Canlandı hatıralar, gittim kırk yıl evvele Bir odası var idi, sanki mescidi evin Özenle bakar idik, misafir dostlar için Kokusu işler idi, içine yüreğimin Bir hâlet-i ruhiye; göz yaşı dökmek …