Ana Sayfa / Şevket ÖZSOY (Sayfa 5)

Şevket ÖZSOY

Yâ Mutahhir (c.c.) / Şevket ÖZSOY

Ya Mutahhir (C.C.)* BUDUR SEN’DEN DİLEĞİM Beni temizle de Rabb’im Tertemiz al yanına Sen temizsin hem Mutahhir Günahlarımdan pakla Lûtfun ile dahil eyle Şehitler kervanına Haşreyle mahşer gününde Salih kullar yanında Habîb’in (sav) ile buluştur Havz-ı Kevser başında Elinden bir tas içeyim İzin ver şefâata Lûtf-u Kerem’in sonsuzdur Ben lâyık …

Devamını Oku »

Mimsiz (Me)deniyet! / Şevket Özsoy

Cürmün cirminden büyük; koca, kara bir leke, Tarih sizi kaydetti, simsiyah kalemiyle! Vicdanınız tusak mı, şeytanın mahpesinde? Sen kendini katlettin, ey insanlık zulmünle! Nerde ‘insan hakları’, hümanizma nerede? Mahkûm edildi âlem, mimsiz (me)deniyete! Sahip değil misiniz, zerre-i merhamete?! ‘Bahar’ karakış oldu, mümine can evinde Yazdı kâtip melekler, hesabını deftere! Sanır …

Devamını Oku »

Olma! / Şevket ÖZSOY

 -şiirime dokunun- Sakın kem göz ile bakma kimseye Kul hakkına sebep hiddet ve öfke Kolaylaştır zoru sabret mü’mince Müjde ver bizlere, korkutan olma! Yıkma gönülleri beyt-i Hüdâ’dır Gönül yıkan onmaz Hakk’a cüdâdır Bülbül güle âşık cânı fedâdır Can suyu ver güle, solduran olma! Müjdele bizlere nefret ettirme Arkanı dönüp te …

Devamını Oku »

Naat -Mi’rac Münasebetiyle- / Şevket ÖZSOY

NAAT (SAV) -Mİ’RAC MÜNASEBETİYLE- Seni nasıl öveyim ey alemler Serveri Nasıl hitap edeyim ey nebîler Nebîsi Gönderdi Rabb’in seni inse cinne hediyye Lûtf u keremi ile âleme rahmet diye Ey Seyyidü’l Enbiya (as), ey İmâm’el Harameyn Ey sebeb-i hidayet ve saadet-i dareyn (1) Allah ve melekleri salât ü selâm eder …

Devamını Oku »

Ağlar / Şevket ÖZSOY

“…benim bildiğimi bilseydiniz, az güler, çok ağlardınız.” Hz. Muhammed (sav) A Ğ L A R Bağrıma bastığm taş, yanar, yüreğim ağlar Şerha şerha yarılmış, kanar ciğerim ağlar Sevda gönüle sığmaz, sızar göz pınarından İçin için kanar da, gönülde gözüm ağlar Köle kalmış yüreğim, nefsin zindanlarında Pırangalar küf tutmuş, yürekte özüm …

Devamını Oku »

BİR ALLAH DOSTUNUN SAFAHÂT-I HAYATI (Şiir) / Şevket ÖZSOY

Gül bahçesinde bülbül Dostun bağında ‘hubbî’ Yârânı nur Nebî’nin(sav) Sevendi Sevgiliydi Onlar ‘cübbî’yim derler Kuyudadır evleri Arşta secde ederler Kuytuda nefisleri Sen kuytuda sanırsın Minare şerefesi Kuyuda ezan okur Arşta duyulur sesi Yusuf kuyuda cübbî Ve ders verir Serahsî Ölmeden yer altına Girmedi mi Yesevî ? Malayâni boş sözler Dile …

Devamını Oku »

Aşk Nedir? / Şevket ÖZSOY

Aşk nedir, nasıl şeydir, uykusuz geceye sor Aşık kimdir, nicedir, Hū diyen heceye sor Tavaf eyleyip nârı, dalan nâr-ı beyzâ’ya Aşk odunda kül olan, yanan pervâneye sor Gül için feryâd eden, aşkla devrân eyleyen Seherlerde zikreden, bülbül-i nâlâna sor Ayrı düşünce Yar’dan, hıçkırarak ağlayan Fîrâk oduyla yanan, canlanan kütüğe sor …

Devamını Oku »

Gör (Şiir) / Şevket ÖZSOY

“Kiminle konuştuğunuzu bilseydiniz, namazdan hiç ayrılmazdınız.” (Hadis-i Şerif, Tirmizî) “Namaz mü’minin mîrâcı,” mîraçta ihsân’ı gör İkâme eyleyip anda, Rahmet-i Rahmân’ı gör Kelâm eyle Rabb’in ile, Sûre-i Fâtihâ’da Tahiyyat’ta Nebî ile (sav), sohbet-i cânân’ı gör Allahüekber diyerek, huşû ile kıl edâ “Vele zikrullâhi ekber”, zikirde ikrâmı gör (1) Yönün kıble, kıblen …

Devamını Oku »

Okumaktan Mana Ne? (Şiir) / Şevket ÖZSOY

Bazıları ilmiyle Egosunu besliyor Var mı benim gibisi Ben bilirim ben diyor Halbuki ilim-irfan Tezkiye-yi nefs için Benliğini terk edip ‘Ben hiç’im demek için Bizde her ne var ise İyi ve doğru olan Bil ki hepsi Hakk’tandır Böyle bildirir Kur’an Kime hikmet verilse Hayra nail olmuştur Nefsini bilebilen Rabb’ine yol …

Devamını Oku »

Naat (s.a.v) / Şevket ÖZSOY

Seni nasıl öveyim ey alemler Serveri Nasıl hitap edeyim ey nebîler Nebîsi Gönderdi Rabb’in seni inse cinne hediyye Lûtf u keremi ile âleme rahmet diye Ey Seyyidü’l Enbiya (as), ey İmâm’el Harameyn Ey sebeb-i hidayet ve saadet-i dareyn (1) Allah ve melekleri sana salât ederler(2) Rabb’in kendi ismiyle seni tesmiye …

Devamını Oku »

Naat (sav) / Şevket Özsoy

Seni nasıl öveyim ey âlemler Serveri Nasıl hitap edeyim ey nebîler Nebîsi Gönderdi Rabb’in seni inse cinne hediyye Lûtf u keremi ile âleme rahmet diye Ey Seyyidü’l Enbiya (as), ey İmâm’el Harameyn Ey sebeb-i hidayet ve saadet-i dâreyn Allah ve melekleri salât ü selâm eder Rabb’in kendi ismiyle seni tesmiye …

Devamını Oku »

Susturma Ey Yâr! / Şevket ÖZSOY

Bazen, yakarken dondurur yangınlar Nâr-ı beyzâ kıvamında akkor yalımlar Ve tutuşur sular… Yakma eyy, “kûnî berden…” fermanına meftūn nâr!* İçinde İbrahim (as) var Hakk’a âşık Hakk’a yâr Aşk sığmaz gönüllere, Gözlerden sızar… Söndürme ey gözyaşı, Gönlümde ateş-i aşkı, Kor olsun yüreğimde nâr! Sen çağla, yalçın kayalardan çorak çöllere, İmrensin coşkun …

Devamını Oku »

Aşkın İkliminde / Şevket Özsoy

Âvâzeyi Dâvud gibi sal ki cihâne, Hep gönüller cûşa gelsin, olsun dîvâne Oku Nur’u tertîl ile, tilâvet eyle! Şimdi vahyoluyor gibi ümmî Nebî’ye (sav) Nur Dağı’nda bir telaş, nurdan bir hâle Cibrîl (as) tevdî ediyor, emaneti Emîn’e Pervâz edip uçanlar lâhûtî âlemlere, İstemez tâc u tahtı, mest ü hayrân her …

Devamını Oku »

Kudüs (Şiir) / Şevket ÖZSOY

Kudüs mukaddes şehir Sanki nurdan bir nehir Ve tam elli senedir Düşman elinde esir Ocaklarda kaynayan Yalnız acı ve zehir Kalplerde merhamet yok Sinmiş karanlık ve kir Kudüs ümmetin yarası Ve maalesef yüz karası Ya KUDDÜS ya İlâhî Temizle sînede pası Dinsin ümmetin yası Yüreklerdeki sızı Mekke, Medine, Kudüs Onlar …

Devamını Oku »

Sana Geldim İstanbul! / Şevket ÖZSOY

İSTANBUL Sana geldim İstanbul Ey koca şehir Ey kocamayan şehir!.. Bizler koca olduk Dede, ana, baba… Torunlarımızla kucak kucağa Ama sen hep aynı yaşta Aşıkların var Kimi onbeş Kimi doksanbeş yaşında Ve İstanbul’da dostlar Ve davetkâr çağrılar Ama bizlerde hep aynı maval; “Hemen dönmem lâzım abi, Acele işim var!?” Kim …

Devamını Oku »