“Bana Kur’an ile birlikte, onun bir benzeri de verilmiştir.” hadisi ne demektir?

“Şunu iyi biliniz ki bana Kur’an-ı Kerim ile birlikte onun bir benzeri de verilmiştir. Dikkatli olun koltuğuna kurulan tok bir adamın size: ‘Sadece şu Kur’an lazımdır, onda bulduğunuz helali helal, haramı da haram kabul ediniz yeter.’ diyeceği günler yakındır…” Ebu Davud, Sünnet, 6, İmare 33; Tirmizi, İlim 10)

Bu hadis, “Kur’an bize yeter” diyerek Peygamber Efendimiz (asm)’in yaşantısını ve açıklamalarını yok sayanlara verilen bir ikaz ve uyarıdır. Bu durum, aynı zamanda bir mucizedir. Çünkü Peygamber Efendimiz (asm)’in haber verdiği gibi tarihte ve günümüzde bunu iddia edenler çıkmıştır.

Allah’ü Teala şöyle buyuruyor:

“… O (Resul) onlara iyiliği emreder, onları kötülükten nehyeder, onlara iyi ve temiz olan şeyleri helal, kötü ve pis olan şeyleri de haram kılar…”( A’raf, 7/157)

“…Allah’ın ve Rasülünün haram kıldığını haram saymayanlarla …savaşın.”( Tevbe, 9/29)

Allah bu ve benzeri ayetlerde, Hz. Peygamber (a.s.m)’e haram ve helal koyma yetkisi verdiğini açıkça belirtiyor. Özellikle ikinci ayette Allah Teala kendi ismi yanında Hz. Peygamber (a.s.m)’ın da ismini zikretmesi, yapılacak bütün tevillerin yolunu kapatıyor. Şayet Allah’ın yasakladığı Peygamberin de yasaklamasına şart kılınsa, -haşa- Resul de beraber olarak yasaklarlarsa diye anlaşılsa bu manasız olur. Tersi olsa, Resul (asv)’ın yasakladığını Allah da sarahaten yasaklaması lazım dense, bu da anlamsız olur. Şu halde her ikisinin haram ve helal koyma yetkisiyle belirtilmesi daha ziyade Hz. Peygamberin (a.s.m) görevine yönelik bir emirdir. Bu açıdan Hz. Peygamber (asv)’in bütün emir ve yasakları bu ayetin bir açılımı ve tayyibat olanları emretmesi, habais olanları da yasaklaması demektir.

Şimdi, Allahü Teala, Hz. Peygamber (asv)’e en üst seviye olan haram ve helal koyma yetkisi verdiğine göre, O’nun (a.s.v) bunun altındaki vacip, mekruh, adab gibi konularda öncelikle söz sahibi olduğunun açık göstergesidir.

İşte Peygamber Efendimiz (a.s.m) “Bana Kur’an-ı Kerim ile birlikte onun bir benzeri de verilmiştir.” sözüyle kendisine verilen yetkiyi ve dindeki konumunu bildirmektedir.