Besmelenin, kulun kesbine ve işine yardımcı bir ruh olması ne demektir?

Besmelenin, abdin kesbine ve işine yardımcı bir ruh olması ifadesini nasıl anlamalıyız?

“S – Bu fiilî isimlerinin kesretle tenevvüü neden meydana geliyor?”

“C – Kudret-i ezeliyenin, kâinattaki mevcudatın nevilerine, fertlerine olan nispet ve taallûkundan husule gelir. Bu itibarla,  بِسْمِ اللهِ kudret-i Ezeliyenin taallûk ve tesirini celb eder. Ve o taallûk, abdin kesbine ve işine yardım edici bir ruh gibi olur. Öyleyse, hiç kimse, hiçbir işini besmelesiz bırakmasın!“(1)

“Bismillah” kelimesi, mevcudatın arkasındaki Allah’ın kudret ve tasarruf elini ifade eden bir semboldür. Yani, her şeyin dizgini ve tasarrufu onun elindedir. Bütün sebepler onun icraat ve işlerine birer perde, birer bahane hükmündedir, manasını beyan ediyor. Biz bu manayı anlayıp, iman ile Allah’a bağlanırsak, her şeyin baskı ve yükünden sıyrılıp, manen büyük bir huzuru kazanırız. Şayet, hadiseleri sebeplere verip, kendimizi de onun terbiye ve idaresinden hariç addedersek, o zaman her şey bize binen bir yük, her hadise bir baskı aracı haline gelir. O zaman hayat bir zindan ve elem kaynağı olur.

Mevcudat zaten hal dili ile açık olarak Allah’ın tasarruf ve terbiyesini ilan ediyor. Biz de iman ve intisap ile o mevcudatın ritmine uymamız gerekir. Yoksa, kainatın rağmına hareket etmiş oluruz; hem asi, hem de hain vasfını alırız.

Allah’ın kudret ve bereketi, biz iman etmesek de zaten kainatta işliyor. Burada önemli olan, bizim iman ile bu kudret ve bereketi tanıyıp idrak etmemizdir. Biz iman ile “bismillah” manasını idrak edince, bize manevi bir kuvvet ve bereket olur. Hakikat-i hal ile mutabık bir vaziyete girmiş oluruz. O zaman her türlü işimizde maddi manevi bir kolaylık elde ederiz. Yani, mevcudatta irade ve şuur  olmamasından, her hali ile “bismillah” manası hükmediyor. Fakat insanda hakiki olarak “bismillah” hükmederken, yani  ilahi tasarruf ve terbiye işlerken,  imansızlıktan gelen cehaletle manevi kuvvet ve bereketi hükmetmeyebilir. Bu manevi kuvvet ve bereketin gelmesi ve tesir etmesi  imana bağlanmış.

“Allah’a kul olana, her şey hizmetkar olur. Ve Allah’a isyan edene ise, her şey düşman olur.”

Allah’ın havl ve kuvveti ile insanın acz ve zaafı arasında besmele bir köprü vazifesi görüyor. Kim bu köprüyü kurmaz ise, yani besmeleyi her işine bir ruh ve yardımcı yapmaz ise, Allah’ın sonsuz havl ve kuvvetinden istifade edemez, ona ulaşamaz demektir.

(1) bk. İşârâtü’l-İ’câz, Fatiha Suresi

Sorularlarisale