Bizim gâvurlar!….1 / Orhan SALCI

Uncategorized, Yazarlar Bizim gâvurlar!….1 / Orhan SALCI için yorumlar kapalı 929 Defa Okundu

Faydalı ise lütfen bağlantıyı paylaşınız, tavsiye ediniz. Kaynaksız kopyalamanıza rızamız yoktur.

A R A L I K

Orhan SALCI

Bizim gâvurlar!….1

Bismillah…

Gâvur kelimesi, asıl itibariyle “Kâfir” kelime ve teriminin bize uyarlanmış ifade şekli. “Gavur” tabirini, bazan tanıma, tarif etme; zaman zaman ise –maalesef- tahkir etme manasında kullanageldiğimizi söylemeye gerek yok sanırım. Biz de bu kelimeleri, terim anlamı(kâfir) ve halkın kullanımı (gâvur) yönüyle; sırf tarif maksadıyla kullanıyoruz.

İslam hukuku ve İslam tarihi konusunda yeteri bilgiye sahip olamayışımız pek çok konuda fikri ve fiili hayatımızda istikamet sorunları yaşamamıza neden oluyor. Zihnimizde, kalbimizde, ruhumuzda ve vicdanımızda hakkın, hukukun, adeletin ve hakikatın boş bıraktığı alanları ise yazıkki olumsuz fikirler, dengesiz ve hatta zalimane fiiller doldurabiliyor.

Bazı insanlarımız sıklıkla “Kafirleri dost edinmeyin” ayetini, “küfre rıza küfürdür” hükmünü hatırlatırlar. Elhak doğrudur. Peki o halde yazımıza başlık yaptığımız şekliyle “gavur” bizim olabilir mi, bizim gâvurumuz olur mu? “Biz” ve “Gavur” nasıl bir arada bulunabiliriz, anılabiliriz?

İslam hukukunda “Zimmi” tanımı, tarifi hak ve hukuku vardır. Zımmi, İslam hakimiyetini tanımış, tabi olmuş, vergi-cizye vermeyi kabul etmiş gayri Müslim insanları ve toplumları ifade eder. Zımmilerin her türlü hak ve hukukları teminat altına alınmış; dinleri, canları, malları vb her türlü hak ve hukukları ehli İslam idarecilere ve halka emanet edilmiştir, zımmetlenmiştir.

Yani “gâvur da olsa bizimdir”. Her türlü hak ve hukuku bize emanettir.

Meşhur fıkradır, “iki kere iki kaç eder diye sormuşlar, uyanık tüccar; “alarken mi satarken mi? diye cevaplamış. Zulüm kötüdür, zalim mel’undur. Amenna.. İslam dini mazlumların dinidir, onların sırtlarında, omuzlarında yükseltilmiş bir dindir. Amenna.. iman ve zulüm aynı anda aynı kalpte beraber bulunamaz, Amenna.. İslam tam adalet dinidir. Amenna. Peki “alarken mi satarken mi?” Yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim de adalet emri herhangi bir kayıt ve şarta bağlanmış bir emir midir? Zulüm her hal ve şart altında lanetmiş bir iş, bir amel, bir fiil değil midir? Adalet sadece işimize geldiği, bizim lehimize olduğu zaman kutsal bir değer midir? Sadece bizim layık gördüklerimize bahşedilmesi münasip olan bir lütuf mudur?

“Bir zimmiyi veya can güvenliği verilmiş bir kafiri öldüren kimse Cennetin kokusunu duyamaz. Oysa Cennetin kokusu kırk yıllık mesafeden duyulur” (Buhari, İbn-i Amr Rha)

“İslam ülkesinde yaşayan gayri müslimlere zulmedildiğinde o devlet, düşmanın eline geçer” (Taberani, Cabir rha)

“Zimmilerin hakları yendiğinde kâfirler galip gelir” (Câmi üs-sağir)

Bu hadisi şerifler tarihimizi yani Ecdadımızın yüzyıllar boyu kıtalara, milletlere, dinlere hakim olmalarının hikmetlerini, sırlarından mühim bir kısmını çok veciz bir lisanla izah ediyor.

Ama asıl önemlisi istikbalimizi aydınlatıyor oluşu; dünyada da ilerlemek, aleme nizam vermek, halkını milletini huzura erdirmek sevdasında, himmet ve gayreti içersinde olan her himmet, hamiyet ve vicdan ehline yol gösteriyor, rehberlik ediyor oluşudur.Ve katbekat daha mühimi, tüm ehli islama, ehli vicdana, ahiret karanlıklarından, zulüm ve zulmetlerinden kurtulmak çarelerini izah ediyor, yolumuzu aydınlatıyo oluşudur.

Rabbimizin lütuf ve inayetiyle konuya birkaç değişik pencereden daha bakmaya çalışarak yazımızı devam ettirmek ümit ve duasındayız. Nasib ve semeredar olur inşaallah..