“Dindar bir muâllime eski zamanın velileri gibi bakıyorum”

Bediüzzaman hazretlerinin yakın talebe ve hizmetkârlarından Bayram Yüksel anlatıyor:

 “Üstad (Bediüzzaman Said Nursi) muâllimliğe (öğretmenliğe) çok önem verirdi. Yanına gelen kim olursa olsun her zaman kabul etmezdi; şeyhlerden milletvekillerine kadar herkes gelirdi, çoğu zaman Üstad kabul etmez geri çevirirdi.

Fakat bir muâllim geldiği zaman hemen kabul eder, ona, “Muâllimliğin ortası olmaz, ya minarenin ucundadır veya dibindedir, param olsaydı muâllimlere her gün için 10 altın verirdim” gibi nasihatler ederdi.

Derdi ki:
“Ben bugün dindar bir muâllime eski zamanın velileri gibi bakıyorum. Çünkü eskiden bir çocuğun terbiyesini ebeveynleri yapardı. Bugün ise daha çok muâllimler yapıyor. Ve o mâsum çocuk, hocasından gördüğünü mıknatıs gibi çeker. Onun için dindar bir muâllim alâ-yı illiyyinde, dinsizi de esfel-i sâfilindedir, ortası olamaz. Ya minarenin başındadır ya da dibindedir.”

Ömer Özcan, Ağabeyler Anlatıyor -1