Dünyada da Ahirette de İbadet, Şahsî Kemalâta Sebeptir

Faydalı ise lütfen bağlantıyı paylaşınız, tavsiye ediniz. Kaynaksız kopyalamanıza rızamız yoktur.

DÜNYADA DA AHİRETTE DE;
İBADET, ŞAHSÎ KEMALÂTA SEBEBDİR

Birisi, Irak’tan bir hırkayla çıkageldi. Dostları, ayrılığını sordular;
Dedi ki: “ Gerçi yolculuk çok zor geçti. Fakat doğrusu Halifenin lütuf ve ihsanları bütün bu zahmetlere değdi.,
Halife, bana tam on kat elbise verdi… şu kadar altın şu kadar mal verdi.”dedi.
Halifeye methiyeler dizerek Onu bir hayli övdü, ve ona şükürler etti. haddini aştı.
Dediler ki: “Senin perişan halin, yalanına şahadet etmekte. Bedenin çıplak, başın kabak, için yanmış… bu şükürleri, bir yerden mi çaldın, yoksa birisinden mi öğrendin? Nerede methettiğin emirin şükür ve hamd nişaneleri? Onların, şu şerefsiz başında, ayağında görünmesi gerekti.
Dilin, o padişahı methetmede, ama yedi azan da şikayet edip duruyor. O cömertlik padişahını,
o kerem sultanını övüyorsun ama bu övüşe karşılık ayağında bir ayakkabı, bacağında bir şalvar olmalıydı bari!”
“Ben,” dedi… “bütün verdiklerini dağıttım; Emîr ihsanda kusur etmedi hiç!
Bütün ihsanlarını aldım, fakat hepsini yetimlere, yoksullara bağışladım.”
Bunun üzerine dediler ki: Haydi tutalım dediklerin doğru , o malları dağıttın. Sen de böyle engin bir gönül varsa, üstündeki bunca pisliğe, içindeki dikene, çirkefe ne demeli…
Haydi diyelim ki sel geçti gitti, fakat selin izleri nerede?.. dediler.
(Mesnevi’den Hikayeler)

Zira İnsanın bu dünyaya gönderilmesinin hikmeti ve gayesi;
Kainatın yaratıcısını tanımak ve ona îman edip ibadet etmektir.

Evet işte bu sebebten; yaratılış gereği ebedi bir hayatı,
sonsuz bir saadetle yaşamak isteyen,
istekleri sonsuz,
elemleri sınırsız bulunan biçare insana;

Elbette o ebedi hayatın öncelikli esası
ve kulluk kapısının tek anahtarı olan;

Allah’a, Varlığına ve Birliğine iman etmektir.

Bu gayeye insanı sevk edip ulaştırmayan,
hatta bilakis uzaklaştıran,
Her türlü sebepler, güzellikler, mükemmellikler, o insan için hiçlikten, basitlikten
Ve fuzüliyattan ibaret olduğundan onun gayesine nisbeten aşağıdır.

Muhakkak ki; çoğunun kıymetleri yoktur.

Yani o insanın yaratılış vazifesi ve kendisinden beklenilen sorumluluk bilinci içinde, Allah’ı, varlığını ve birliğini marifetullah derecelerinde bilmek,

Ve O’ndan başka İlah olmadığını; aklî delillerle idrak edip, kalbin bütün letaifleriyle,
severek isteyerek muhabbetle kabul edip;
Vicdan ile tasdik etmektir.

Ruhu bedene;
dua ve ibadetle,

Kalbi nefse;
teslimiyet, tevekkül ve sabır ile hakim kılmaktır.

“İşte bu sırdandır ki; Dünyada da ahirette de,
İbadet şahsî kemalâta sebeptir!..” (Sözler)