FAHR-İ KAİNAT EFENDİMİZ (ﷺ)’

O KAİNAT  KİTABINI BAŞTAN SONA,

BÜTÜN HAKİKAT VE MANALARIYLE OKUMUŞ…

 

“Hem o acip kitabı bütün maânîsiyle, 

hakaikiyle ders verecek birisini, 

en birinci sahifeden tâ nihayete kadar üstünde ders vere vere geçirecektir!..”

(31. Söz)

Kitab-ı Kebir denilen Kainat kitabını 

her bir peygamber birer cüz veya bir bölüm 

veya birkaç sahife olarak okuyabilmiş…

Ancak 

Alem-i Server, Fahr-i Kainat Efendimiz ((ﷺ)’

 o kitabı baştan sona, 

bütün hakikat ve manalarıyle okumuş ve mahlukata, 

hususan zişuura, 

hikmet ve marziyatını tebliğ 

ve kulluk vazifesini tekammül ettirmiştir…

“İşte, 

 

şöyle bir saray-ı âlemi, 

 

kendi kemâlât ve cemâl-i mânevîsini görmek 

 

ve göstermek için 

 

bir meşher hükmünde açan Celîl-i Zülcemâl, 

 

Cemîl-i Zülcelâl,

 

Sâni-i Zülkemâlin hikmeti iktiza ediyor ki, 

 

şu âlem-i arzdaki zîşuurlara nisbeten abes ve faidesiz olmamak için, 

 

o sarayın âyetlerinin mânâsını birisine bildirsin.

O saraydaki acaibin menbalarını ve netâicinin mahzenleri olan 

 

avâlim-i ulviyede birisini gezdirsin ve bütün onların fevkine çıkarsın 

 

ve kurb-u huzuruna müşerref etsin ve âhiret âlemlerinde gezdirsin. 

 

Umum ibâdına bir muallim ve saltanat-ı rububiyetine 

 

bir dellâl ve marziyât-ı İlâhiyesine bir mübelliğ 

 

ve saray-ı âlemindeki âyât-ı tekvîniyesine bir müfessir gibi, 

 

çok vazifelerle tavzif etsin. 

 

Mu’cizat nişanlarıyla imtiyazını göstersin. 

 

Kur’ân gibi bir fermanla O(ﷺ)’ şahsı,

 

 Zât-ı Zülcelâlin has ve sadık bir tercümanı olduğunu bildirsin.

 

“Öyle bir kitabın 

umumunu ve küllî hakaikini ders vermek için 

gayet yüksek 

bir seyr ü sülûk ettirmek hikmeten lâzımdır…

Yani, 

birinci sahifesi olan tabakat-ı kesretin en nihayetinden tut, 

tâ müntehâ sahifesi olan daire-i ehadiyete kadar bir seyeran ettirmek…” …

Aynen öyle de, 

Nakkâş-ı Ezelî, şu kâinatı, 

kemâlâtını ve cemâlini 

ve hakaik-i esmâsını göstermek için öyle bir tarzda yazmıştır ki, 

bütün mevcudat hadsiz cihetlerle 

nihayetsiz kemâlâtını 

ve esmâ ve sıfâtını bildirir, ifade eder!..”  (31. Söz)