Hasanzâde Şeyh Şifâî Mehmed Efendi (1598 – 1669)

Aslen Kastamonulu olup ulemâdan Hasan Efendi’nin oğludur.

İlmiyle birlikte önemli bir edip ve şair olan babasından aldığı ilk eğitiminden sonra talebesi olduğu Şeyhülislâm Yahya Efendi’den icazet aldı. Mehmed Efendi bir yandan da Halvetî meşayihinden Abdülmecid Sivasî hazretlerine intisab ederek tasavvuf yolunda da feyz almaktaydı.

İstanbul medreselerinde müderrislik yaptı. Sultan Selim ve Süleymaniye müderrisliğinden sonra İzmir, Mısır ve Şam kadılığı görevlerine getirildi. R.1062 senesinde tekrar payitahta yine kadı olarak tayin edildi. 1063’te bu görevinden azledildi.

R.1068 tarihinde Anadolu Kazaskeri oldu. Bir sene sonra Hac vazifesini ifa niyetiyle yola çıktı. Konya’ya vardığında orada Mevlevî dergâhına intisab etti. 1071’de Hac vazifesini tamamlayıp İstanbul’a döndü resmî vazifesinden ayrılarak ömrünün sonuna kadar Mısır Mevlevîhanesi’nde manevî hizmete devam etti.

İlmi, fazileti, nazım ve nesirde üç dilde yazacak denli kudretli, ârif bir zat olan Şifaî Mehmed Efendi, 1085 senesinde yetmiş bir yaşında Mısır’da vefat etti. Resmi vazifeleri esnasında da manevi inkışaf yolunu terk etmeyip Abdülmecid-i Sivasi’nin halifesi olmuştur. Şiirde mahlâsı Şifâî’dir.

Allah makamını yükseltsin, bizi de şefaatlerinden nasiplendirsin. Âmin