“Her on beş günde bir..”

Faydalı ise lütfen bağlantıyı paylaşınız, tavsiye ediniz. Kaynaksız kopyalamanıza rızamız yoktur.

‘Bu Lem’a lâakal her on beş günde bir defa okunmalı.’ (21. Lem’a)
İhtarına binaen;

Nur talebesi ihlâs düsturlarını unutulmamak kaydıyle
güzelce ezberlemeli,
Mana ve hakikatlerini derk etmeye çalışmalı,
ihya ve uygulama aşamalarında muhasebe ve muhakeme etmeli,
ta sırrı ihlâs ve ihlâs-ı tâamme’ ye ulaşıp ulaşamadığını,
eksik ve noksanlarını, geri ve ileri hareketini istikamet üzere kontrol altına alabilsin!..

Üstadımızın satır araların da ihlâsı muhafaza etmenin sırlarını verdiği gibi,

“Fakat mesleğimiz tarikat olmadığı, belki hakikat olduğu için, bu rabıtayı, ehl-i tarikat gibi farazî ve hayalî suretinde yapmaya mecbur değiliz. Hem meslek-i hakikate uygun gelmiyor.” (21. Lem’a)

Bir sözü veya davranışı veya alış verişi yapmadan önce,
kabrin sualine,
mahşerin dehşetine,
terazinin hesabına,
Sıratın azametine,
En önemlisi ‘Huzur-u ilahi’nin Celâli’ne karşı;

“Belki, âkıbeti düşünmek suretinde müstakbeli zaman-ı hazıra getirmek değil, belki hakikat noktasında zaman-ı hazırdan istikbale fikren gitmek, nazaran bakmaktır.” (21. Lem’a)

Düsturunu boynuna ‘bir hak terazisi’ yaparak yürümeli,

…’imanî hükümleri kavî ve sabit kılmakla meleke haline’
getirebilmek için;
“Allah’ın emirlerini yapmaktan ve nehiylerinden sakınmaktan ibaret olan ibadetle,
vicdanî ve aklî olan imanî hükümler
terbiye ve takviye edilmezse, eserleri ve tesirleri zayıf kalır!..” (İşârâtü’l-İ’câz)

hakikatince;

“İnsan, santral gibi,

bütün hilkatın nizamlarına ve fıtratın kanunlarına

ve kâinattaki nevâmis-i İlâhiyenin şualarına bir merkezdir.

Binaenaleyh, insanın, o kanunlara intisap
bağlanma, mensup olma
ve irtibat etmesi ve o namusların eteklerine yapışıp temessük etmesi lâzımdır ki,
umumî cereyanı temin etsin.
Ve tabakat-ı âlemde deveran eden dolapların hareketlerine muhalefetle o dolapların çarkları altında ezilmesin.
Bu da, ancak o emir ve nevâhîden ibaret olan ibadetle olur.” (İşârâtü’l-İ’câz)

“Zahirî ve bâtınî uzuvlarını ve duygularını kirleten tabiat paslarını izale eden, ibadettir. İnsanı, mukadder olan kemâlâtına yetiştiren, ibadettir.” (İşârâtü’l-İ’câz)

Zirâ;
“İbadetin ruhu, ihlâstır.” (İşârâtü’l-İ’câz)