“İki Kanat” / İsmet Özel

“İki Kanat”

M. K.’ya

Bizim ahşap evimizin kapısı Kastamonu’da

iki kanatlıydı. Biri

hep kapalı dururdu kanatların

ardında demir dayak.

Gece olur

karanlığın haşyetinden kapanırdı tek kanat.

Boyasızdı tahta kapı

bu yanıyla güvenirdim ona.

Yıl elli üç. Üçteyim. Dövüşmek üzereyken bir yaşıtımla

Malenkof! diye bağırmışım öfkeden patlayarak

zavallı arkadaşım

hiç bir şey anlaşılmayan bu telaffuz karşısında

şaşırıp kaçtı bağıra ağlaya.

Sonra kızlar geldi

bir kanadı açılmayan

boyasız kapının önündeki betonda

rond yaptılar ve raspa oynadılar:

Raspa raspa ras

Kore’ye mektup yas.