KASTAMONUR.COM Sırlar ve Nurlar Şehrinden
“Artık gidecek yerimiz kalmadı. Bu son sığınağı savunmak zorundayız. Savunmak ve oradan kendimize bir gökyüzü parçası bulmak…”
Birileri, atını denize sürüp, “Allah’ım”
demiş, “karşıma şu denizi çıkarmasaydın, senin adını daha nice yerlere ulaştıracaktım.” Dünyanın fethini, atının gücüyle ölçecek kadar ufku genişlemiş bir mü’min.
Birileri, “Bu dünya bir kişiye çok, iki kişiye az” demiş. Yine bizden biri. dünyadan adeta, “120 metrekarelik ev ailemize büyük gelir mi” şeklindeki tasavvurumuz içinde bahsediyor.
Oysa şimdi, dünya bizim için ne kadar büyük değil mi? Afganistan’da bombalarla boğuşan, Somali’de açlıkla pençeleşen, Filistin’de can pazarına çıkan, Rumeli’de adının savaşını veren çocuklardan, analardan, bacılardan ne kadar uzağız. Elimizi uzatamayız, uzatsak yetiştiremeyiz. Dünya mı büyüdü, bizim yüreğimiz mi küçüldü?
Dünyadan geçiniz. Kendi ülkemiz bile büyük. Kendi şehriniz, hatta mahalleniz bile.
Ufkumuz nasıl daralıyor değil mi? Hep bir bunaltı içinde hissetmiyor muyuz kendimizi? Gerileye gerileye evimize tıkandık. Orada bile bir genişlik teneffüs edemiyoruz. Çünkü oraya da uzanan eller var. Kapıyı açarsanız sağnak sağnak boşanacak gibi. Kapınızda, pencerenizde, duvarlarınızda adeta vahşi kuşların pençe gıcırtılarını ve çığlıklarını duyuyorsunuz. Kendinizi bıraksanız, her parçanız birinin pençesinde kalacak.
Artık gidecek yerimiz kalmadı. Bu son sığınağı savunmak zorundayız. Savunmak ve oradan kendimize bir gök yüzü parçası bulmak.
“Ya eyyühel müddessir!”
“Ey bürünüp örtünen!.. Kalk ve uyar!”
Çağrısına Allah Rasûlünün ilk cevabı ne oldu, bilirsiniz: Allah’ın buyruğunu refikasına taşımak. Ona sunmak. Onunla, sevgiden sonra imanda buluşmak. İslâm’ın ilk mü’minleri, bir yuvanın iki unsurudur. İşte bize ebedî örnek. ister sevgide örnek alın, ister imanda. Müslüman yuvasının ebedî timsali. Siyer’den Hz. Hatice validemizin hayatta olduğu dönemlerini okuyunuz. Hz. Peygamber’in onda nasıl bir sığınak bulduğunu, onun da Hz. Peygamber’e nasıl bir imanla adandığını, içiniz dolarak görürsünüz.
İşte yuvada sünnet.
“Allah’ın Rasûlü’nde sizin için güzel bir örnek vardır.”
Onun için diyoruz ki ilk taş yuvaya konacak.
“Bismillah” deyip başlayalım. Elifba” okur gibi, Hz. Peygamber’in yuvasını heceleyerek.. Her gün bir taş koyalım, ziyanı yok. Yeter ki o taş bizim olsun. Kendimizin, yavrularımızın her gün bir davranışını fethedelim.
“Müslüman yuva” hesabına…
Muhterem anne, sevgili anne, ey gözlerin aydınlığı!
Bu yapının mimarı da, ustası da sizsiniz. Harcını karacak, taşını yerleştirecek sizsiniz. Hatta malzemeleri de sizde. Sevginizle, şefkatiniz, sabrınızla, gönlünüzün genişliği, direncinizle, feragatiniz, yürekliliğinizle… Bu müslüman yuvasını siz inşa edeceksiniz. Dünyanın büyüklüğü sizin mü’min yuvanızın küçücük penceresine sığacak, inanınız.
Altınoluk, Yuvamız Dergisi, 1. Sayı
- Mehmet Nuri BİNGÖL”ün Edebî Yolculuğu - 30 Ağustos 2024
- Risale-i Nur’da ve Hatıralarda Kurban Bayramı - 15 Haziran 2024
- Ramazan’dan Sonra - 24 Nisan 2024
- Ramazan Bayramı ve Peygamber Efendimizin Bayramı - 9 Nisan 2024
- Kadir Gecesi ile İlgili Yazılar - 5 Nisan 2024
- Saatler ve Manzaralar / Yahya Kemal BEYATLI - 30 Mart 2024
- Peygamberimizin (asm) İtikâfı - 29 Mart 2024
- Aydınların Dilinden Bediüzzaman Said Nursî / Vefatının 64. Sene-i Devriyesi Hatırasına (video).. - 25 Mart 2024
- Sükûtun Zarâfeti / İmam Süyutî - 23 Mart 2024
- “Oruç, Bıçağa Gerek Duyulmayan Bir Ameliyattır.” - 20 Mart 2024
