İrade Şiirleri

              Murabba

Sıdk ile terk edelim her emeli her hevesi

Kıralım hail ise azmimize ten kafesi

İnledikçe eleminden vatanın her nefesi

Gelin imdada diyor bak budur Allah sesi

 

Bize gayret yakışır merhamet  Allah’ındır

Hükm-i âti ne fakirin ne şehinşahındır

Dinle feryadını kim terceme-yi ahındır.

İnledikçe ne diyor bak vatanın  her nefesi

 

Mahv eder kendini bülbül bile hürriyet için

Çekilir mi bu belâ âlem-i pürmihnet için 

Din için Devlet için can çekişen Millet için

Azme hâil mi olurmuş bu çürük ten kafesi

 

Memleket bitti yine bitmedi hâlâ sen ben

Bize bu hal ile bizden büyük  olmaz düşmen

Dest-i a’dâdayız Allah için ey  ehl-i vatan

Yetişir terk edelim gayri hevâ vü hevesi 

     Namık Kemâl

Bu şiirde Namık Kemal iradeyi yüceltmekte, memleket için millet için fedakarlığı, heveslerini terketmeyi özendiriyor. Sen ben kavgasının hala bitmediğini memleketin bittiğin söylüyor, yüz yıl geçmiş aradan değişen bir şey yok.

 

                Gazel

Korkamam hak olmadan ömrün necatın rağmına

Unsurumdan ihtiraz etmem mematın rağmına

Bastığın hak-i siyehten tutma alçak nefsini

Sabit ol azminde dehr-i bisebatın rağmına

Etmedim hiç batıla bir hak tasavvur bir zaman

İstinadım Hakka’dır hep âlihâtın rağmına

Etmesin fikr-i kemâli muhtefî bir dâhiye

Var ise irfânını arz et dühâtın  rağmına

Hâkeyüz sürmekle kaimse yer üstünde hayat

İhtiyar et altını hâkin hayatın rağmına

Şerr idi gördüm de ayrıldım zehâb-i kainat

Münferid kaldım bu yolda kainatın rağmına

Etmedim ikbâl-i zillet-cu-yidehre iltifat

Talimden gördüğüm bin iltifatın rağmına

      Namık Kemal

Bu şiir tam bir kahraman irade gösterisidir. Eğer yüzünü yere sürerek izzetsiz yaşıyorsan altına gir daha iyi, Hakka inan sahte ilahlara değil, hiçbir zaman batıla meyletmemiş, hep Hakk’a dönük yüzle yaşamıştır.

 

      Azıksız  Çıkma Yola

Bir nehri geçeceksen önce soyunmalısın

Bir dağa çıkacaksan soluklu olmalısın

Madem ki niyetlisin seferin kutlu ola

Caydırmayı düşünmem ama derim ki sana

Azıksız çıkma yola

 

Yırtık bir paraşütle gökten atlamak olmaz

Toprak kucak açsa da düşmeden donar kanın

Seferin savaşaysa sağlam kuşanmalısın

Zaman öyle bir at ki ihmala vermez mola

Erkenden daha erken uyan ki kazanasın

Muhmur biriz dahalar düğümü çok tuzaktır

Azıksız çıkma yola

 

 Pınarın gözü ise aradığın sendedir

Üzengiye sağlam bas, dizgini ele dola

Güz bahçelerinde  güzel toplama, çiçek topla

Boşa vakit öldürme yarına  kefilin yok

Azıksız çıkma yola

 

Vuslatsa istediğin, in insanın içine

Ve çarşılarda dolaş Azrail’le kol kola

Mezarlığa git düşün, düğünlere git ağla

Kanadın sızlasa da Uhud kadar ağır olu

Azıksız çıkma yola

 

Öyle bir abdest al ki su bile sarhoş olsun

Sen yaprak ve çiç ek ol gördüğün kuru daha

Hep gönül şehri onar, kainata sevgi sun

Her ham söze sağır ol

Azıksız çıkma yola

 

Nereye  gidersen git, heybene gönül doldur

Bir kovan parçalama bir parmak acı bala

Yontuldukça yer  kapla ve her zaman güzel kal

Temiz kal, fazlanı at, eksiğini tamamla

Azıksız çıkma yola.

     Bahattin Karakoç

Bahattin Karakoç’un bu şiiri  insani özellikler aşılar, tam bir ahlak ve maneviyat dersidir.

 

Aşağıdaki şiir de yine insana güçlü olmayı telkin eder.

DİREN EY KALBİM

Diren Ey kalbim Diren Hayasızlığa

Namussuzluğa Diren Kötüye

Çirkine, yanlışa Diren Yenilme.^;

Ne güzeldir yaşamak Bir ırmak gibi coşkunca Dağların üzerinde yürümek Bulutlara değdirmek başımızı Sıcacık ak bir somun

Koltuğumuzun altında Kıllara çıkmak Karışmak insanların arasına Milyonların arasına.

Ben öylesine severim Savaşmayı ve sevişmeyi Anlatmayı insanlara Durmadan, bıkmadan anlatmayı.

Çiçekler nasıl fışkırır dallarda Balıklar nasıl yavrular Bir çocuk ki nasıl açar Gözlerini dünyaya işte ben öyle yaşamak isterim

Bir tren rayların üzerinden Nasıl kayar gider Öyle yaşamak isterim.

Cesurum Ey hayat

Cesurum Ey namussuzlar Genç bir yürekle Karşı çıkıyorum dünyaya Eskimiş potinlerim benim Güveniyorum sizlere

 

Bu şiir de yine iradeyi yüceltir, tabiatla iç içe yaşamanın felsefesini yapar. Yaşamanın soylu ve asil yaşamanın felsefesini yapar.

bir sürü kuş cıvıldaşır deniz

ıslak bir rüzgâr olup dağlan sevgiyle sarar, ıssız ormanlarda geceleri çamlarla konuşaraktan sevişen böcekler vardır

Daha goncadayken izlimle anlaşan yağmur serin yaylalarda yeni doğmuş kuzu seslerine yağıyor

Sanki yanımdan geçiyorsun bunları anlatırken turuncu entarinde çırpınan bir keklik kanadı bileklerinde kıvır kıvır asma sürgünleriyle

Özkan Mert