Köşk / Ubeydullah GARİB

KABARCIK Ubeydullah GARİB

Köşk

 

Cömert mi cömert bir dostum var.

Sayesinde çok rahatım, çok mutluyum.

 

Bir köşkünü bana tahsis etti.

Eşyası da içinde.

Köşk, hayli geniş.

İyi masraf yapılmış.

İnce işçiliği var.

 

Görülmemiş bir aydınlatma düzeni var.

Süslemeleri çok etkileyici.

Tavan süslemesi hayli dikkat çekici.

Orijinal bir avize takılmış, aydınlatma çok güçlü.

Tavan pırıl pırıl spot lambalarla süslenmiş…

Gecelerim çok keyifli geçiyor…

 

Bahçesi çok geniş…

Tek kelimeyle nefis!

Her gün ancak bir tarafı gezilebiliyor.

Yeşilliğin her çeşidi, meyvelerin her cinsi var.

 

Bahçenin bir kısmı orman…

Oraya yalnız giremiyorum, çünkü vahşi hayvanlar da var.

 

Bahçeler ve orman içinde büyükçe su arkları var.

Bazı köşelerde pınarlar kaynıyor.

Şelaleler bahçeye ayrı bir güzellik katıyor.

Hiç sıkılmıyorum.

 

Havuzları hiç anlatamam:

Bir tane değil, ayrıca bilinen ölçülerden farklı.

İçine her türlü su canlısı bırakılmış.

 

Dostum benden kira almıyor.

Su parası ödemiyorum.

Elektrik parası vermiyorum.

Isınma masrafım yok.

Gündelik harcamalarım için de masraf etmiyorum, büyükçe bir marketi var.

İstediğim her şeyi alabiliyorum.

“Neyi ne kadar aldın?” demiyor.

“Niçin aldın?” diye hesap sormuyor.

Harcamalarım için ne Türk lirası ne dolar ne avro hiçbir ödeme yapmıyorum…

Kredi kartı kullanmıyorum.

 

Köşkümü tanıtmakta zorlanıyorum. İyice tanıtmam mümkün değil…şöyle desem daha iyi olacak:

Genişliği Dünya kadar!

Havuzları okyanus büyüklüğünde!

Su arkları nehir boyutunda!

Lambası güneş!

Gece lambası ay!

Tavan süslemeleri yıldızlar!

Marketi yeryüzü kadar.

 

Köşkümün benzersiz bir özelliği daha var:

Hareketli!

Daha şaşırtıcı olanı …

Uçar köşk!

Seyahat alanı uzayın derinlikleri!

 

Dostum beni çok seviyor.

Benim Dostum çok cömert!

Benim Dostum çok şefkatli!

Dostum çok güçlü!

 

Ben Dostuma minnettarım!

O benim her şeyim!

Velinimetim!

 

O benim Efendim!

O benim Rabbim!

O benim İlahım!

O benim Allah’ım (C.C)