Kur’ân, Yazılan Umum Kitabların Fevkindedir!..

Faydalı ise lütfen bağlantıyı paylaşınız, tavsiye ediniz. Kaynaksız kopyalamanıza rızamız yoktur.

“KUR’ÂN-I MU‘CİZÜ’L-BEYÂN,
YAZILAN UMUM KİTABLARIN FEVKİNDEDİR!..”

“Hâlbuki (sen), bundan önce ne bir kitab okumuş,
ne de sağ elinle onu yazmış değildin.
Öyle olsaydı elbette bâtıla dalanlar şübheye düşerdi.” (Ankebut,48)
“Ümmî bir Zât’ta (ﷺ) zuhûr eden o Şerîat;
on dört asrı ve nev‘-i beşerin humsunu (beşte birini),
âdilâne
ve hakkāniyet üzere
ve müdakkikāne,
hadsiz kānunlarıyla idâre etmesi emsâl kabûl etmez!..” (7. Şuâ)
“Bilirsin ki, sigara gibi küçük bir âdeti, küçük bir kavimde,
büyük bir hâkim, büyük bir himmetle, ancak daimî kaldırabilir.
Halbuki, bak:
Bu zat, (ﷺ) büyük ve çok âdetleri,
hem inatçı, mutaassıp, büyük kavimlerden,
zahirî küçük bir kuvvetle, küçük bir himmetle,
az bir zamanda ref edip,
yerlerine öyle secâyâ-yı âliyeyi-ki dem
ve damarlarına karışmış derecede sabit olarak-vaz
ve tesbit eyliyor.
Bunun gibi daha pek çok harika icraatı yapıyor.
İşte, şu Asr-ı Saadeti görmeyenlere, Ceziretü’l-Arabı gözlerine sokuyoruz.
Haydi, yüzer filozofu alsınlar, oraya gitsinler, yüz sene çalışsınlar!
O zâtın o zamana nisbeten bir senede yaptığının
yüzden birisini
acaba yapabilirler mi?..” (19. Söz)

Hem ümmî bir Zât (ﷺ)’ın ef‘âl ve akvâl ve ahvâlinden çıkan İslâmiyet;
her asırda üç yüz elli milyon insanın rehberi
ve mercii ve akıllarının muallimi ve mürşidi;
ve kalblerinin münevviri ve musaffîsi;
ve nefislerinin mürebbîsi ve müzekkîsi;
ve ruhlarının medâr-ı inkişâfı
ve ma‘den-i terakkiyâtı olması cihetiyle,
misli olamaz ve olamamış!..”
(7. Şuâ)
“Milyonlar Arabî kitablar yazılmışlar, meydandadır.
Şimdi bütün bu kitabların en belîğleri,
en fasihleri
Kur’ân’la berâber okunduğu vakit,
her kim dinlese,
kat‘iyen diyecek ki;
Kur’ân bunların hiçbirisine benzemiyor.
Demek Kur’ân, umum bu kitabların derecesinde değildir.
Öyle ise herhâlde, ya Kur’ân umûmunun altında olacak;
o ise yüz derece muhâl olmakla berâber,
hiçkimse, hattâ şeytan bile olsa diyemez.
Öyle ise
Kur’ân-ı Mu‘cizü’l-Beyân,
yazılan umum kitabların fevkindedir!..
Hattâ ma‘nâyı da fehmetmeyen câhil âmî tabakaya karşı da
Kur’ân-ı Hakîm, usandırmamak sûretiyle i‘câzını gösterir.
Evet o âmî, câhil adam der ki:
‘En güzel, en meşhur bir beyti iki-üç def‘a işitsem, bana usanç veriyor.
Şu Kur’ân ise hiç usandırmıyor,
gittikçe daha ziyâde dinlemesi hoşuma gidiyor.
Öyle ise bu insan sözü değildir.” (Zülfikār, 19. Mektûb, 81-82)