Mehmed Feyzi Efendi’den Feyizli Sözler – VI

MEHMED FEYZİ EFENDİ’DEN FEYİZLİ SÖZLER – VI

SADAKA

Verilen sadaka daha fukaranın eline ulaşmadan Yedullah’a ulaşır.

SIDDIKİYET

• Sıddıkiyet-i derece-i velâyetle, derece-i nübüvvet arasında bir berzahtır. Sıddıkların kafasından çıkan en son şey, hubb-u riyasettir.

• Her mertebeyi bilerek görerek hareket eden sıddıktır. Sıddıklarda telbis yoktur. Enbiyadan sonra en yüksek mertebe sıddıklarındır.

• İbrahim Hakkı Hazretleri, İmam Şarani sıddıkîndendir. Sıddık her mertebeyi gözetir ve hakkını verir.

• Bir veli, sıddıkiyet mertebesinden sonra irşadla vazifelendirilir. Meczubîn irşâda kâdir değildir.

• Her asırda sıddık da vardır, zındık da. Ama her asrın sıddıkı da zındığı da o asra göredir.

• Sıddıklar da sıdklarını yerinde kullanıp kullanmadıklarından sual olunacaklardır.

• Ağzımızdan girene dikkat edeceğimiz gibi, çıkana da dikkat edeceğiz. Zira insanı ağzından giren de öldürür, çıkan da…

• Muamelâtında doğru sözlü olana sâdık denir. Sıddık ise her işinde sıdkı benimseyendir. Şu halde her sıddık, aynı zamanda sâdıktır; ama her sâdık, sıddık değildir. Aralarında umum-husus farkı vardır.

TAKVA

• Kalbe kötü bir şey hutûr ederse, hemen, “Allahümme tahhir kalbî vağfir zenbî ve hassin cevâhiri ani’l- harâm” deyip kötülüğün kökünü, daha bilkuvve halindeyken kazıyıp atmak gerektir. İşte bu en güzel tövbedir.

• Edep iktizâ eder ki, bir seyyie (kötülük) isabet edince, “Bu O’nun takdiridir ve benim hatamdır”; bir hasene (iyilik) isabet edince de, “Bu O’nun takdiri ve O’nun lütfudur” demeli, kendimizde bir fazilet ve hüner görmemeli.

• Marifet, takva ölçüsündedir. Mü’minin darü’l- fünunu (üniversitesi) takvadır. Takva, emirlere uymak, nehiylerden sakınmaktadır. erbabına muttaki derler. Takva, müminlerin sanatıdır.

• Çarşılarda, sokaklarda çok dolaşmayın. Siz nâmahreme bakmasanız da size bakarlar, yüzünüzün nuru gider!

• Yedi azayı muhafaza edip, üç yüz altmış çeşit âfetten, günahtan çekindikten sonra takvadan bahsedilir. Bunlar, göz, kulak, el ayak, dil, mide ve nesil organlarıdır.

• İnsan takva nispetinde kalbinde fehim, gözünde basiret nuruna erişir ve İlahî talime mazhar olur.

• Mukaddesat-ı diniye ve şeair-i İslamiyeye ihtiram, kalbin takvasındandır.

• Ruhtan kalbe, kalpten cesede, cesetten elbiseye nur akseder. Elbiseyi mâsiyet eskitir. Suiistimal edenlerin elbiseleri çabuk eskir, “Kumaş kötüymüş!” deyiverirler.

• Takva elbisesi, bu elbiseden daha üstündür. Bu elbise bedenin ayıp yerlerini örter. Kalbin libası ve ziyneti takvadır.

• Takvası olan her mü’min veliyullahtır.

• Riyadan kurtulmak çok zordur. Riyadan ancak her şeyde rıza-i İlahî’yi gözeterek kurtulunur.

• Rızk-ı surîde kanaat iyidir, fakat rızk-ı manevîde iyi değildir.

• Hakiki olarak Allah’tan korkan kimseden, insanlar da korkar. Hatta ondan hayvanlar ve vahşiler de korkarlar ve hürmet ederler. Bazı evliya zatlara, ormandaki arslan ve kaplan gibi yırtıcı mahlukatın musahhar olmalarına (boyun eğmelerine) dair kıssalar bunu teyit eder.

• Teravih, Ramazan gecelerini ihyâdır. Nevafilin en efdali teheccüddür. Geceleri ihya edenler, vitri teheccüdden sonra kılarlar.

• Ne ile imtihan olunacağımızı bildirmesi, Cenab-ı Hakk’ın bu ümmete bir lûtfudur. Bizden önceki ümmetlere ne ile imtihan olunacaklarını bildirmedi. Onun için imtihanları güç oldu. İnsanın ne ile imtihan olunacağını bilmesi işini kolaylaştırır.

• Rıza makamı, bütün makamların fevkındedir. Bu makama ulaşmayınca iman kemale ermez ve tadı da bulunmaz.

• Bir şeyde Allah rızası varsa onda nizâ olmaz. Bir şeyde de nizâ varsa onda Allah rızası olmaz.

• Kişinin nazarında medih ve zemmin müsavi olması ihlâsın ilk basamağıdır. Böyle olmayınca bir insanın ihlâstan bahsetmesi l3akırdıdan ibarettir.

• Hüsn-ü hûlk, yalnız güzel muamele değildir, yapılan eziyete de tahammüldür.

TECELLİ-İ ESMA

Güneş Nur isminin, ay Mübîn isminin, nebat Rezzak isminin, hayvanat Müzill isminin, su Muhyi isminin, hava Hayy isminin, madenler Aziz isminin, toprak Mümît isminin, ateş Kâbız isminin, enbiya ve bütün mü’minler Hâdi isminin, şeyatîn Mudill isminin mazharlarıdır.