Mübârek Mekke

MÜBAREK MEKKE

Sen ey mübarek Mekke, insanların ilk yurdu
Yerden münezzeh Rabbin, evini sende kurdu

Âdem atam ve Havvâ, Arafat’ta buluştu
Seni ziyaret etmek, “yol bulana” farz oldu

İbrahimî çağrıya, “lebbeyk” diyenler uydu
Bu kutlu çağrı için, Rabbi emir buyurdu

Çağır sen ey İbrahim, kullar gelsin Kâbe’ye
Sen çağır duyurayım, kimse duyamaz deme!

Hira Dağı sendedir, orda vahyoldu Kur’ân
Hem zâil oldu bâtıl, ayırdı Hakk’ı Furkân

Kâbe sendedir Mekke, âlemlere hidâyet
İbrahim’in (as) makamı, ordadır nice âyet*

Kâbe senin kalbindir, ol Rasûl’ün (sav) hasreti
Pâk eyledi putlardan, gönlün feraha erdi

Kucaklar Mültezem’i, yanar idi yüreği
Yalvarırdı Rabb’ine, ağlardı göz bebeği

Sende çağlıyor Zemzem, Hacer’in emaneti
Hem şifâdır hem gıda, Rabbimizin hikmeti

Dağların ovan çöldür, ekin otlak bitirmez
Halîl’in (as) duası var, bereketin hiç bitmez

Rabb’in teberrük ile, seni tebrîk eyledi
Birine yüz bin verdi, bizi tebşîr* eyledi

Davet etti kulları, kullar “Duyûfurrahmân”*
Emanet emin belde, sende misafir kalan

Sana geldi Cebrâîl (as), âlem nûra gark oldu
Getirdi emaneti, melek şeytan fark oldu

Nur Dağı’ında inen Nur, âlemi aydınlatır
Hac mevsimi Arafat, mahşeri hatırlatır

Bekle bizi ey Mekke, hasretinle yanarız
Kâbe’ni beş vakitte, saygı ile anarız

Şevket Özsoy/Derûnî