Ana Sayfa / Yazarlar / Nal Sesleri

Nal Sesleri

Faydalı ise lütfen bağlantıyı paylaşınız, tavsiye ediniz. Kaynaksız kopyalamanıza rızamız yoktur.

NAL SESİ

“At, Türk’ün kanadıdır.”
                            Kaşgarlı Mahmud

“At ölür, meydan kalır; yiğit ölür, şan kalır.”
                                           Atasözü

“At hızlı koşar ama kendi kuyruğundan kaçamaz.”
                                     Rus Atasözü

“At yarışmaz, binicisi yarışır.”
                                              Atasözü

“At ölür, itlere bayram olur.”
                                  Azeri Atasözü

MISRALARIN KANADINDA

Tohum saç; bitmezse toprak utansın
Hedefe varmayan mızrak utansın
Hey gidi küheylan koşmana bak sen
Çatlarsan doğuran kısrak utansın
                                                   Necip Fazıl

ASALET
Derler ya:
– Attan düşen ölmez, eşekten düşen ölür,” diye. Sebebi basit. At, binicisini
düşürürken, düşüşü yavaşlatır. Düşmüş değil, kaymış olursunuz.
                                    Gürbüz Azak

ŞİİRİN DİLİ
Şu yeryüzü er meydanı
Gönül sevmez her meydanı
Yüreksize yorgan döşek
Koç yiğide ver meydanı
         N. Yıldırım Gençosmanoğlu

KÖTÜ KOMŞU
Eba Müslim’e benzersiz, güzel bir küheylan hediye ettiler. Müslim,
yanındakilere şöyle sordu:

– Bilir misiniz bu at neye yarar?
– Allah yolunda cihad etmeye.
– Hayır.
– Düşmanı yakalamaya…
– Bilemediniz.
– Öyleyse siz söyleyin, ey emir?
– Bu at, kötü komşudan kaçmaya yarar.

AT’A MERSİYE

Bugün neden Akifler, Yahya Kemaller yok? Cevap vereyim: Çünkü onları şair yapan unsurların çoğu yok artık. Caddeden geçen otomobillerin, kamyonların sinir törpüleyici sesleri sağlığımızı, huzurumuzu bozuyor. Ne düşünebiliyor, ne de yazabiliyoruz. Eskiden her şey farklıydı.

Kar lapaları temiz geliyordu yukarıdan. Gökteki yıldızlar göz kırpıyordu yerdekilere. Kuş cıvıltıları, bir huzur bestesinin terennümleriydi. Küheylanların nal sesleri, iç âlemimize mutluluk taşıyordu. Kısacası ilham kaynakları netti. Eee, böyle bir ortamda şair olmak, sanatkâr olmak gayet normaldir.

Mahir Duman

Yazar : Mahir DUMAN

1955’te Ankara, Kızılcahamam Hıdırlar köyünde doğdu. İlkokulu doğduğu köyde, orta ve lise eğitimini Ankara’da tamamladı. 1979’da Bursa Eğitim Enstitüsü'nden mezun oldu. Çeşitli gazete ve dergilerde çalışmaları neşredildi. İstanbul'da yayımlanan bir gazetede Şamil İmamoğlu müstearı ile günlük yazıları yayınlandı. Köprü, Zafer, Sur, Diyanet Çocuk, Kültür Dünyası, Moral Dünyası, Kültür Edebiyat, Tepe Edebiyat, Üslup… gibi dergilerde denemeleri ve hikâyeleri yayınlandı. Bir gazetenin düzenlediği makale yarışmasında birincilik ödülü aldı. Edebiyat ve Türkçe öğretmeni olarak Anadolu’nun çeşitli yerlerinde çalıştı. 2008 yılında emekli oldu. Evli ve üç çocuk babasıdır.
Yayınlanmış eserleri: 1. Çocukluktan Gençliğe (Çocuk Eğitimi) 2. Harman (Osman Suroğlu ile) 3. Espri Dükkânı 4. Moral Saati 5. Güller ve Dikenler (Osman Suroğlu ile) 6. Sevgi Zaferdir 7. Tebessüm Saati 8. Onların Penceresinden 9. Bizim Köyün Öyküsü 10. Söz Güzeli 11. Gülümseyen Sözler 12. Bahar Bestesi 13. Gönüller Sultanına 14. Güldüren Düşünceler

Web Sitesi
Tüm Yazıları Göster
Faydalı ise lütfen bağlantıyı paylaşınız, tavsiye ediniz. Kaynaksız kopyalamanıza rızamız yoktur.

İlginizi Çekebilir

‘Salâvatın Mânâsı Rahmettir!..’ 

‘SALAVÂTIN MA‘NÂSI RAHMETTİR!..’  “(Ey resûlüm!)  (biz) seni ancak âlemlere bir rahmet olarak gönderdik!..” (Enbiya,107) “İşte seni …

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Önceki yazıyı okuyun:
Kar Taneleri

Suat ÜNSAL Yeryüzünü baharda çiçek çiçek süsleyen, kara toprağa çiçeklerle tebessüm ettiren, her yarattığını sanatlı …

Kapat