Ne Olursun Alma! / Ubeydullah Garib

KABARCIK Ubeydullah GARİB

Ne Olursun Alma!

Elimdeki imkanlar bir an elimden çıkıverseydi…

Mesela güneş doğmayıverse…

El fark edilmeyen karanlıkta nasıl yaşardım?

Eksi on sekiz derecedeyken başımdaki külahı yok saydıran soğuk, eksi iki yüz derecelere inerse nasıl dayanırdım?

Güneş… hayatın merkezi!

Güneş… nimetler odağı!

O olmasa yiyeceklerim yok…

O olmasa canlı varlık yok…

O olmasa her şey siyah perde…

 

Ne olursun, güneşimi elimden alma Allah’ım!

 

Ya suyum çekiliverse…

Dil damak kuruyunca bir yudumuna bir servet esirgenmeyecek nimet.

Her gün… Çağlar boyunca…

Bazen nehir gürlüğüyle akmakta.

Bazen çay coşkusuyla çağlamakta.

Bazen da billur billur kaynamakta.

Ta evimin içine kadar akan nimet…

Buğulanmış kadehlerdeki lezzet…

 

Ne olursun, suyumu elimden alma Allah’ım

 

Ya gözümü yitiriversem…

Annemi babamı, bütün sevdiklerimi; çiçek, kuş, güneş, dağ, deniz, ova… bütün güzellikleri kendisiyle tanıdığım nurumu…

Onsuz her şey siyaha mahkum…

Adımlarım şaşkın…

Karşımda birisi mi var?

Gelen kim?

Duran ne?

Her şey karanlık, her şey meçhul!

 

Ne olursun, gözümü benden alma Allah’ım!

 

İşitmez olsam çare ne?

Ney nağmeleri, kuş cıvıltıları, bütün sevdiklerimin sesleri…

Hepsi susmuş!

Her şey sessiz!

Her şey hissiz!

 

Ne olursun, kulağımı benden alma Allah’ım!

 

Bir astım hastası dostuma, kriz anında, “Rahatça alacağım bir tek nefese, bütün servetimi verirdim.” dedirten hava nimetim, uzay boşluğuna dağılıp gitse hangi tedbirim var?

Ayağım kopsa yerden kalkabilir miydim?

Kolum yanlarımda sarkık kalsa hangi işim biterdi?

Dudağımı kaybetsem aynaya bakabilir miydim? Yemek yiyebilir, su içebilir miydim? Konuşabilir miydim?

Dilim ağzımda büzülüp kalsa…

Göz kapaklarım gözüme yapışsa…

Kaslarım çalışmasa… Kollarım, ayaklarım, bütün vücudum yığılıp kalsa…

Yerimden doğrulayım derken yere yığılıversem…

Lokmalarımı yutamasam, çiğnediklerim ağzımda kalsa…

Cildim dökülse, kıpkırmızı etim ortaya çıksa…

Böbreklerim çalışmasa, diyalize mahkum olsam…

Lavaboya gidemesem…

Ya aklım başımdan uçup gitseydi…

 

Allah’ım!

Hiçbirini…

Hiçbirini elimden alma!

Hiçbirini benden alma!

Ne olursun alma!

Ne olursun alma Allah’ım!