Ne Olursun Bırakma! / Ubeydullah GARİB

KABARCIK Ubeydullah GARİB

Ne Olursun Bırakma!

Nefsim… Baş düşmanım!..

Kapı önündeki düşmana tedbir alabilirim.

Odama girse boğuşur, tehlikesini giderebilirim.

Ama düşman ne avlu dışında, ne eşiğimde…

İçimde!..

 

Güzel olan her şeye düşman!

Faydalı her şeye karşı…

Her türlü hayrıma engel!

Helak sebebim!..

Yolum üstüne çöreklenmiş yılan!

İşi hile, yalan!

İmanıma düşman!..

 

Ben ise hala onu dost sayıyorum.

Onu kendim yerinde görüyorum.

Onun namına konuşuyor, onun namına düşünüyorum.

Onun hatırını kolluyorum.

Onun için sevdiklerimi kırıyorum.

Onun için dostlarımı çiziyorum.

Ama o hiç tatmin olmuyor.

Daha… daha!.. diyor.

Helakime kilitli…

 

Gerçek yüzünü gizliyor.

Riyakar!

Gâsıp!

İyiliği de sahipleniyor, ben yaptım, diyor. Halbuki engellemek için nice bahaneler önüme sürmüştü.

 

Hayasız!

Yüzsüz!

Onun yüzünden nice hayırlar elimden kaçtı.

Elime geçenler elimden çıktı.

Rabbime kaç kere mahcup oldum onun yüzünden…

 

Yalnız değil!..

Yandaşları da güçlü:

Biri, “ceddi peygamber ceddimi Cennet’te yanıltan düşman… Diğeri vehimlerim…

Bir diğeri, yolunu şaşırmış hislerim…”

Ayak kaydırıyorlar.

Bel altı vuruyorlar.

Mertlik, onlardan fersah fersah uzak

 

Ey nefis!

Sana karşı çaresizim…

Mağlup benim, galip sensin.

Sana karşı aczimi itiraf ediyor, seni Rabbime şikayet ediyorum.

Rabbime sığınmaktan başka çarem yok…

Çünkü “bütün kainata sözü geçen ancak sana söz geçirebilir.”

Her şeye malik olan ancak seni dizginleyebilir.

 

O Sevgili (asm) de senden Sani’ine sığınmıştı da “Beni bir an nefsimin eline bırakma” diye inlemiş, kendini Dost’unun rahmet sinesine salmıştı.

 

Ey benim için de Hakiki Dost Rabbim!

Ben de sana sığınıyorum.

Aczim sana ayan…

Feryadım sana…

Şikayetim sana…

 

Derdime sen çaresin…

Her anım senin…

Hayatım, işim, her halim senin…

Nefsim senin…

 

Ey kendine sığınılan yüce Rab!

Ey sadece kendinden yardım dilenen Mevla!

Ey her şeyin sahibi!

Ne olursun beni bırakma!

Senden başkasına bırakma!

Sensiz bırakma!

Nefsimin eline bırakma!

“Göz açıp kapayıncaya kadar” olsun bırakma

Bırakma Rabbim!

Ne olursun bırakma!