Peygamberler Tarihi -23 : Hz. Elyesa (as)

HZ. ELYESA Aleyhisselâm

Elyesa’ Aleyhısselamın Soyu: Elyesa’ b.Ahtub(1), b.Adiy, b.Şütlem, b.Efrâîm, b.Yûsuf, b.Yâkub, b.İshak, b.İbrahim Aleyhisselâm’dır(2). Elyesa’ Aleyhisselâm’ın, İlyas Aleyhisselâm’ın amcasının oğlu olduğu da söylenir.(3)

Elyesa’ Aleyhisselâm’ın İlyas Aleyhisselâm’a Halef Ve Peygamber Oluşu Ve Bazı Faziletleri:

İlyas Aleyhisselâm, Bâlebek kralı tarafından arattırıldığı sıralarda, bir gece, İs­railoğullarından çok yaşlı bir kadının evine sığınmış, saklanmıştı. Kadının, Elyesa’ adındaki oğlu, çok hasta idi. İlyas Aleyhisselâm’ın duasıyla iyileşince, Elyesa’ İlyas Aleyhisselâm’a iman ve onun peygamberliğini tasdik etti ve artık, yanından hiç ayrılmadı.

İlyas Aleyhisselâm nereye giderse, Elyesa’a Aleyhisselâm da oraya giderdi. İlyas Aleyhisselâm, yaşlanmış ve yaşı da bir hayli ilerlemişti. Elyesa’ Aleyhisselâm ise, yetişmiş bir gençti(4).

İlyas Aleyhisselâm, Bâlebek kralından kurtulmak için Kasiyon dağında gizlen­diği zaman, Elyesa’ Aleyhisselâm da kendisininin yanında bulunuyordu. İsrailoğullarının arasından ayrılıp giderken de, onu, yerine bırakmıştı(5).

Yüce Allah, İlyas Aleyhisselâm’dan sonra, Elyesa’ Aleyhisselâm’ı İsrailoğul­larına peygamber olarak gönderdi. (6) İlyas Aleyhisselâm gibi, onu da, vahy ile te’yid eyledi(7). İsrailoğulları, Elyesa’ Aleyhisselâm’a iman ettiler, saygı gösterdiler. Emir ve re’yine göre hareket ettiler(8).

Elyesa’ Aleyhisselâm; ömrünün sonuna kadar, İsrailoğullarının arasında kalıp(9) İlyas Aleyhisselâm’ın yoluna ve şeriatına sarılarak onları, Allah’a davete de­vam etti(10).

Yüce Allah; Kur’ân-ı Kerim’inde, peygamberlerden şöyle bahseder:

“Nûh, İbrahim, Lut, İshak.Yâkub, Yûsuf, Eyyûb, Mûsâ, Harun, Dâvud, Süleyman, İlyas, Zekeriyya, Yahyâ ve İsâ Aleyhisselâmları överek andıktan sonra,(11)
“İsmail’i, Elyesa’ı Zülkifl’i de, an! (İşte) bütün bunlar, hayırlı  insanlardı.'(12).
“İsmail’i, Elyesa’ı, Yûnüsü Lut’u da (hidayete, peygamberliğe kavuşturduk)
Her birine, âlemlerin üstünde yüksek meziyetler verdik.
Onların babalarından, zürriyetlerinden, kardeşlerinden kimini de (yine üstün im­tiyazlara mazhar kıldık). Onları seçtik, onları doğru bir yola götürdük.
İşte, o (yol), Allah’ın hidayet yoludur ki, o, bunu kullarından, kime dilerse ona nasîb eder.
Eğer, onlar da (Allah’a) şerîk koşsalardı, yapageldikleri her şey, kendi hisapları-na, elbette boşa gitmişti.
Onlar, kendilerine Kitab, Hikmet ve Peygamberlik verdiklerimizdir…” buyurur(13). Ona ve gönderilen bütün peygamberlere selâm olsun!”

HZ. ELYESA’NIN MUCİZELERİ

Nişancızâde Muhyiddin Mehmed Bey’in Mir’ât-ı Kâinât adlı kitabında Elyesa’ -aleyhisselâm-’ın mûcizeleri hakkında şunlar anlatılır:

Eriha şehrindeki halkın içme suları acılaşmıştı. Hemen Hazret-i Elyesa’ya koştular. Kendisinden yardım taleb ettiler. O da, acılaşmış olan suyun içine bir miktar tuz parçası atarak: “Tatlı ol!” dedi. Allâh’ın izni ile su öncekinden daha tatlı ve lezzetli bir hâle geldi.

Rivâyet edilir ki, borçlu ve dul bir kadın Elyesa’ -aleyhisselâm-’a geldi. Fakirliğini anlattı. Hazret-i Elyesa’ sordu:

“–Evinde neyin var?”

Kadın:

“–Bir avuç kadar yağım var!” dedi.

Elyesa’ -aleyhisselâm-:

“–Git, o yağı bir kabın içine koy!” dedi.

Kadın, evine giderek kendisine söyleneni yaptığında, bütün kaplarının yağ ile dolduğunu gördü. Bu mûcize ile bütün borçlarını ödedi, yine de elindeki yağlar tükenmedi.

Elyesa’ -aleyhisselâm-, vefâtına yaklaştığında Zülkifl -aleyhisselâm-’ı yanına çağırdı. Ve Allâh’ın emri ile kendisinden sonra yerine halef olarak onu tâyîn etti. (Osman Nuri Topbaş, Nebiler Silsilesi-3, Erkam Yayınları) 

Dipnotlar:

1- Taberî-Tarih c.1,s.239, Sâlebî-Arais s.259, ibn.Esîr-Kâmi! 0.1,s.213, Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2,s.4.
2- ibn.Asâkirden naklen Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2, s.4.
3- Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2, s.4.
4- Taberî-Tarih c.1,s.239, Sâlebî-Arais s.259, ibn.Asâkir-Tarih c.3,s.99,
5- Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.2, s.4
6- ibn.Kuteybe-Maarif s.24, Taberi-Tarih c.1, S.240, Sâlebî Arais s.261.
7- İbn Kuteybe-Maarif s.24, Sâlebî-Arais s.260.
8- Sâlebî-Araîs s.260.
9- Taberî-Tarih c.1,s.24O, Sâlebî-Arais s.260, Ebülfidâ-Elbidaye vennihaye c.2,s.4.
10- Ebülfidâ-Elbidaye vennihaye c.2, s.4.
11- En’am: 74-85.
12- Sâd: 48.
13- En’am: 86-89.

(M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, TDV Yayınları: 2/143-144.)