Şİ’R-İ MENSÛR / Sofuzâde Mehmet Tevfik Efendi *
İnsan hava gibi hafîf, su gibi lâtif âteş gibi nazîf toprak gibi şerîf olmazsa insan olmaz.
İnsan hava gibi pür-nûr, su gibi mesrûr, âteş gibi gayûr, toprak gibi sabûr olmazsa insan olmaz.
İnsan hava gibi cevvâl, su gibi seyyâl, âteş gibi fa’al, toprak gibi hammâl olmazsa insan olmaz.
İnsan hava gibi semîh, su gibi ferîh, âteş gibi fasîh, toprak gibi sahîh olmazsa insan olmaz
İnsan hava gibi menşûr, su gibi mensûr, âteş gibi mağrûr, toprak gibi meftûr olmazsa insan olmaz
İnsan hava gibi rakîk, su gibi amîk, âteş gibi dakîk, toprak gibi şefîk olmazsa insan olmaz.
İnsan hava gibi ganî, su gibi muğnî, âteş gibi müstağnî, toprak gibi muğteni olmazsa insan olmaz.
İnsan hava gibi seyyâr, su gibi devvâr, âteş gibi kahhâr, toprak gibi gaddâr olursa insan olmaz.
_______________