KASTAMONUR.COM Sırlar ve Nurlar Şehrinden
Isparta’nın Yalvaç ilçesinde evinde ziyaret ettiğimiz emekli imam Ali Osman Karahan anlatıyor:
VESVESEYLE İLGİLİ ŞİMDİ ANLATACAĞIM HATIRAM ÇOK MÜHİMDİR…
Şunu söyleyeyim evvela: Kişi ne kadar imanlı olursa, şeytan da o kadar kuvvetli pehlivanlarını gönderiyor…
1950’lili yılların başlarında Risale-i Nur’u yeni tanımıştım. Tam o sıralarda 1952’de mahallenin camisine imam oldum ben. Yalvaç’a bazı risaleler geliyor amma, benim gönlüme gelen sualler var. İmanî vesvese işte… Yani sualler içimden geliyor, şeytan bana itiraz ettiriyor. Sanki şeytan kanımın içinden bir şeyler söylüyor bana. İşte şu kadar büyük kâinattın idaresi falan gibi vesvese… Eserlere bakıyorum, katiyen vesveseyle ilgili bir cevap bulamıyorum. O tarihte daha 23 yaşlarında bir gencim ben… O zaman, “Yâ Rabbi! Eğer ben bu vazifede kalacaksam bana bir yol göster” diye göle düşmüş bir insan gibi ıztırar halinde Allah’a yalvarıyordum.
Bir de, “Allah’ı göster bana inanayım” deyip alay ediyorlardı birtakım okumuş insanlar. Böyle bir dönemde hoca oldum ben, öyle bir zamandı… Sorulara cevap veremediğimden dolayı ızdırar halinde “Ben bunun uzmanı değilim, buna cevap yok” deyip geçiyordum. İnsanların karşısında aşağılık duygusundaydım. Bu ızdırarı kim bilecek, başta Allah biliyor… Düşün Ömer kardeş; ben hem hafızım, hem de imam… İnsanları irşad etmem lazım, ama…
Bir gün, böyle bir hâlet-i rûhiye ile değirmene gittim ben, işlekle. Üstad merkebe işlek derdi. Un öğütüp sarıp getireceğim. Dalmışım orada. Duvara dayanmış eserlerden okuyordum, ağlıyorum bir taraftan. Oradan değirmenci bağırdı;
- “Sen âşık mısın yoksa?” dedi.
- “Ne aşığı?” dedim.
- “Ne ağlıyorsun sen?” dedi.
- “İşte, var kendime göre bir şey” dedim. O anda içimden gelen şüphelerin verdiği huzursuzluktan ağlıyorum tabi. “Yâ Rabbi! Bu nereye varır, içimden gelen bu sualler…” diyorum kendi kendime. Neyse o gün böyle geçti…
VESVESE RİSALESİ’Nİ GÖNDERDİ ÜSTAD BANA. AMAN YÂ RABBİ! AMAN YÂ RABBİ! NASIL ANLATSAM…
Buralarda keçecilik yapan bir arkadaşım vardı, Mehmet Türkmen adında. Risale-i Nur talebesi. Onlar iş için Antalya’ya kadar giderlerdi. O gün dönüşlerinde Eğridir’de inmişler. Tabi o zaman araba günde bir tane geçiyor oradan. Üstad’ın Eğridir’de evi vardır, yukarıda. Beklerken, Bediüzzaman’ın Eğridir’de olduğunu duymuşlar ve hemen bulunduğu eve gidip kapısını çalmışlar. Onlara,
- “Siz nerelisiniz?” demiş Üstad.
- “Yalvaçlıyız” demişler.
- “Tamam. Orada Hafız Ali Osman var, siz bilir misiniz onu?” diye sormuş. Üstad bana Topal Hafız demezdi.
- “Biliriz Üstadım, hep beraberiz, beraber ders okuyoruz” demişler.
- “Ziyaretinizi kabul ettim. En süratli giden bir vasıta ile o tarafa gideceksiniz, size bir eser vereceğim, ona yetiştireceksiniz, evinize bile uğramadan verin” demiş. Gelenler dedi ki: “Hatta beş dakika kadar aradılar vereceği kitabı.”
Mehmet Türkmen Yalvaç’a gelir gelmez kapımı çaldı, perişan vaziyette, yoldan geliyor ya…
- “Yahu ne bu halin, git üstünü başını değiştir de gel” dedim.
- “Yok! Dur, Üstad’la aranızda ne var?” dedi.
- “Ne olsun, O Üstad, ben talebesi” dedim.
- “Eve bile uğramadan ver” diye bir eser verdi, ondan dolayı doğru buraya geldim” dedi. Tabi benim hoşuma gitti bu iş.
- “Ne dedi? Ne dedi?” diye bir daha anlattırdım.
- “Al şunu, soyunayım yine geleyim” dedi ve gitti.
Kitabı bir açtım; “Şeytan’dan İstiaze Risalesi, 13. Lem’a ve 21. Söz’ün İkinci Makamı Vesvese Risalesi” Osmanlıca… Aynen böyle… Allah şahittir buna…
Okumaya başladım: “Şeytan şüpheyi kalbe atar, o hayalidir, ehemmiyet verirsen büyür, vermezsen küçülür. Aynadaki ateş yakmaz, yılanın sureti ısırmaz, sen ehemmiyet vermezsen sana dokunmaz. Bir sarayın şu kadar kapısı olsa hepsi kapalı birisi açık olsa, o saraya girilmez denilmez. Cehil onu davet eder, ilim onu tard eder. Sende aslında iman vardır, fakat ilmin olmadığından o şüphe arız olmuş. Hiç korkma! Hiç korkma!” diye bir başladım…
Aman Yâ Rabbi! Aman Yâ Rabbi! Nasıl anlatsam… Artık bir bayram havası doğdu bende. Gerçek bir bayram havası veya benim için ona benzer şekilde bir sürur… Ondan sonra bana hiçbir zaman, bir daha vesvese arız olmadı, elhamdülillah…
Ömer Özcan, Ağabeyler Anlatıyor-5
- Mehmet Nuri BİNGÖL”ün Edebî Yolculuğu - 30 Ağustos 2024
- Risale-i Nur’da ve Hatıralarda Kurban Bayramı - 15 Haziran 2024
- Ramazan’dan Sonra - 24 Nisan 2024
- Ramazan Bayramı ve Peygamber Efendimizin Bayramı - 9 Nisan 2024
- Kadir Gecesi ile İlgili Yazılar - 5 Nisan 2024
- Saatler ve Manzaralar / Yahya Kemal BEYATLI - 30 Mart 2024
- Peygamberimizin (asm) İtikâfı - 29 Mart 2024
- Aydınların Dilinden Bediüzzaman Said Nursî / Vefatının 64. Sene-i Devriyesi Hatırasına (video).. - 25 Mart 2024
- Sükûtun Zarâfeti / İmam Süyutî - 23 Mart 2024
- “Oruç, Bıçağa Gerek Duyulmayan Bir Ameliyattır.” - 20 Mart 2024
