SEVGİ İKLİMİ

“İman etmedikçe cennete gidemezsiniz; birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olamazsınız.”

Hadis-i Şerif

“Biz muhabbet fedaileriyiz, husumete vaktimiz yoktur.”

Bediüzzaman Hz.leri

“İnsanların birbirlerini tanımaları için en iyi zaman, ayrılmalarına yakın zamandır.”

Dostoyevski

“Balın varsa, sineğin bol olur.”

Cervantes

BİR BABA
Baba, çocuğunu seviyormuş,
Oğlu sormuş:
– Baba, beni sever misin?
– Çok severim oğlum.
– Fakat benim seni sevdiğim kadar sevmezsin.
– Neden?
– Çünkü senin iki oğlun var, benim ise bir babam…

APTALIN SEVGİSİ
Ormanda bir ayıyı büyük bir boğa yılanı yakalar ve belinden sararak sıkıştırmaya başlar. Ayı, can havliyle feryat eder. O sırada, ormandan geçen bir adam, ayının bu halini görür ve kılıcını çekerek yılanı ikiye böler. Ayı da ölümden kurtulur.
Ayı, artık adamın peşini bırakmaz. Kendisine yapılan iyiliğe karşılık, onunla dost olmak ve hizmetinde bulunmak ister. Adam, kaç kere ayıya peşini bırakmasını söylerse de ayı vazgeçmez ve sadık bir köpek gibi, evinin kapısı önünde bekler.
Konu komşu adama:
– Yahu, ayının dostluğuna güven olmaz. Ahmağın dostluğu düşmanlıktan beterdir. Nasıl olursa olsun, hemcinsini bırakıp ayıya güvenme. Defet gitsin, derlerse de adam:
– Beni kıskanıyorlar, ayı gibi güçlü kuvvetli bir yardımcım var; çekemiyorlar, diye söylenenlere aldırmaz.
Adam bir gün ayı ile birlikte, ormana odun kesmeye gider. Bir süre çalışır. Adam, biraz dinlenmek üzere bir ağacın gölgesine uzanır. Ayı da başucunda bekçilik eder. Bu sırada bir sinek adamın yüzüne konar. Ayı, efendisine iyilik olsun diye sineği kovalar. Fakat sinek tekrar kalktığı yere konar. Ayı yine kovalar.
Sinek havada bir daire çizdikten sonra, tekrar adamın yüzüne konduğunda, ayı büsbütün kızar ve sineği öldürmekten başka çare yok, diye düşünür. Koşarak gider, değirmen taşı gibi kocaman bir kaya parçasını yüklenir. Sineği öldürmek maksadıyla taşı olanca kuvvetiyle efendisinin yüzüne indirir.
Sinek ölmüştür; ama adamla birlikte.
Aptalın sevgisi, şüphesiz ayının sevgisi gibidir. Kini sevgidir, sevgisi kin… Ahdi gevşek, vefası zayıf ve bozuk… Ahdine bile inanma!
Akılsız dost, akıllı düşmandan daha tehlikelidir.

Hz. Mevlâna

Mahir Duman

• Yazar Hakkında
• Diğer Yazıları

Yazar : Mahir DUMAN

1955’te Ankara, Kızılcahamam Hıdırlar köyünde doğdu. İlkokulu doğduğu köyde, orta ve lise eğitimini Ankara’da tamamladı. 1979’da Bursa Eğitim Enstitüsü'nden mezun oldu. Çeşitli gazete ve dergilerde çalışmaları neşredildi. İstanbul'da yayımlanan bir gazetede Şamil İmamoğlu müstearı ile günlük yazıları yayınlandı. Köprü, Zafer, Sur, Diyanet Çocuk, Kültür Dünyası, Moral Dünyası, Kültür Edebiyat, Tepe Edebiyat, Üslup… gibi dergilerde denemeleri ve hikâyeleri yayınlandı. Bir gazetenin düzenlediği makale yarışmasında birincilik ödülü aldı. Edebiyat ve Türkçe öğretmeni olarak Anadolu’nun çeşitli yerlerinde çalıştı. 2008 yılında emekli oldu. Evli ve üç çocuk babasıdır.
Yayınlanmış eserleri: 1. Çocukluktan Gençliğe (Çocuk Eğitimi) 2. Harman (Osman Suroğlu ile) 3. Espri Dükkânı 4. Moral Saati 5. Güller ve Dikenler (Osman Suroğlu ile) 6. Sevgi Zaferdir 7. Tebessüm Saati 8. Onların Penceresinden 9. Bizim Köyün Öyküsü 10. Söz Güzeli 11. Gülümseyen Sözler 12. Bahar Bestesi 13. Gönüller Sultanına 14. Güldüren Düşünceler

Web Sitesi

• Mal – Mülk - 6 Haziran 2024
• Kulluk - 19 Mayıs 2024
• Konuşma - 16 Nisan 2024
• Kitap - 4 Nisan 2024
• Kibir – Tevazu - 21 Mart 2024
• Kardeşlik – Yardımlaşma - 9 Mart 2024
• Kahramanlık – Korkaklık - 21 Şubat 2024
• Kadın – Erkek Dünyası - 12 Şubat 2024
• Bir Adım Öteye… - 1 Şubat 2024
• İnsan Olmak - 27 Ocak 2024

Tüm Yazıları Göster