Yetim Yeter

Yetimlik yürek yoksulluğudur..

Yürekte sevgi, hanede baba yoksulluğudur..

Baba yoksa, ana yoksa yarısı boştur yüreğin.. Ciğerin yarısı yoktur.
Paranın, pulun, servetin, oyunun, oyuncağın, tertemiz, pırıl pırıl elbiselerin, gıcır gıcır ayakkabıların, cepler dolusu harçlıkların doldurmaya yetmediği bir boşluktur yetimlik..

Hayat bu..
İmtihan.
Varlığıyla, darlığıyla imtihan..

Hayat yokluklarla da yaşanır..
Şairin;
“Ne gam bakî, ne dem bakî..” dediği gibi yetimin günü de, ömrü de geçer..
Lakin
Silindir gibi,
Kurşun gibi,
Ezer de geçer,
Deler de geçer..
Saatler gün, günler ay, aylar yıl gibi geçer..
O yüzden yetimler çok yaşar..
Yetimler çabuk büyür.
Çabuk olgunlaşır..
Çabuk yaşlanır..
Ömürlerinin uzunluğundan değil, yaşadıklarının zorluğundan, ağırlığından..

Yetim kalbi hassastır, çok hassastır..
Sözler bir yana bakıştaki soğukluğu, burun kıvırmayı, tepeden bakmayı, ilgisizliği, sevgisizliği, merhametsizliği, kaderine terkedişi, küçümsemeyi yetim hisseder..
Hem de zerresine kadar hisseder..

Ağızlardan, dillerden, sözlerden bal damlasa bile özlerdeki zehri zerresine kadar yetim hisseder..
Yetim o zehri emer..

Öldürmeyen dert güçlendirir.
Ölmemişse yetim, güçlüdür..
Bünyesi, ruhu, kalbi her zorluğa idmanlıdır.

Yetim, güzellikleri de hisseder.
Hem de herkesten çok hisseder.
Sıcak bir gülüşün, tatlı dille söylenmiş iki sözün, sevgi dolu, samimiyet dolu, şefkat dolu bir dokunuşun anlamını en iyi yetim bilir, en iyi yetim hisseder..

Yetim kalbi Allah’a en yakın kalptir.

Zengine sorsak zor günler, kara günler için ne hazırlığın var, yardım edecek kimin var, neyin var?
Kredi kartları, banka hesapları, arabalar, üzerinde taşıdığı servet değerindeki takılar, bir telefon kadar yakın arkadaşlar, kankalar, bürokraside, iş dünyasında ağırlığı olan hatırlı dostlar dahil belki elli madde sayar da aklına ve diline bir türlü Allah gelmez.
Güvendiklerini sayarken Allaha sıra gelmez..

Oysa yetime sorsan kimin var;
Doğrudan doğruya, tereddütsüz ve ilk önce ve sadece Allah der..
O yüzden yetimle Allah arasında hic bir şey, hiç bir perde, hiç bir engel yoktur..
Ana yoktur, baba yoktur, dayı yoktur, para yoktur, pul yoktur, anlı sanlı ağalar, beyler yoktur..
Kendisine bu kadar yakın olan kulunu Rabbi yalnız, yardımsız, sahipsiz bırakır mı?
Bırakmaz elbette.
Yetime Allah yeter..

Yetime Allah yeterse bize birşey düşmez mi?
Düşer elbette..
Allah adına,
Allah hatrı için,
Allah rızası için,
Allah’ın emri olarak,
Allah’tan emanet olarak yetimi görmek, gözetmek, yetime yetmek düşer..

Yan odada uyuttuğu bebeği uyanmadığı, ağlamadığı halde, uykusunun en tatlı yerinde defalarca uyanıp bebeğini ontrol eden anne gibi yetimi her daim kontrol etmek, seslenmese, ağlamasa, isteyemese bile her ihtiyacına yetişmek düşer..

Peygamber Efendimizin iki parmağını göstererek;
“Ben ve yetimi himâye eden kimse cennette şöylece beraber olacağız”(1) buyurması, en helal, en temiz, en değerli, en geçerli, en kapsamlı sigorta poliçesi değil midir?.

Sadece ahiret sigortası degildir yetim..
Peygamber Efendimizin s.a.v.;
“Mallarınızı zekâtla koruyun, hastalarınızı sadaka ile tedavi edin, belaya da dua hazırlayın.” (2) uyarısı son derece önemlidir..

Benzer hadisi şerifleri de göz önünde bulundurarak;
Yetime-yoksula kol kanat geren çok karlı bir yatırım yapmış, sahip olduğu dünya nimetlerini, evini barkını, çoluk çocuğunu, dükkanını tezgahını, dünyasını ahiretini sigortalamıştır desek abartmış, yanılmış ve yanıltmış olmayız sanıyorum..

Yetim aynı zamanda risktir..
“Komşusu açken tok yatan bizden değildir..” (3) hadisi şerifini yetimler üzerinden de değerlendirmek, hatta ilk önce yetimler üzerinden değerlendirmek gerekir..

Bir yerde sahip çıkılmayan aç, muhtaç yetimler varken umursamayan müslümanlar Peygamberimizin “bizden değildir” tehdidine muhataptır.
Yetime yakın olan Peygamber Efendimize s.a.v. yakın olacaksa, yetime uzak olan Efendimize s.a.v. uzak olacak demektir..

Bu uyarı ve tehditler ahirete imanı olanı, ahiret nimetleri umanı, ahirette şefaat bekleyeni, Efendimize komsu olmayı umanı titretecek kadar büyük ve ağır tehditlerdir.

Şu da var;
Yanında, yöresinde, ulaşabileceği herhangi bir yerde sahipsiz, çaresiz, aç, perişan yetimler varken umursamayan kimse evinde, işinde, kalbinde huzur bulamaz, güvende olamaz, kazancında bereket bulamaz, evladının hayrını göremez, rahat uyku çekemez.
Allah buna izin vermez..
Yetimin yoksulun derdine derman olamayanı Allah bir sürü dertlerle imtihan eder, terbiye eder.

“Kalbinin yumuşamasını ve ihyiyaclarının giderilmesini istersen yetimi kendine yakın tut, başını okşa ve onu sofrana oturt.
Böyle yaparsan, kalbin yumuşar ve hacetin görülür..” (4)

Yetimi sofraya oturtmak ve başını okşamak ifadelerini gerçek manasıyla anlayabilecegimiz gibi mecaz olarak da anlayabiliriz..
Yani;
Gelirimizden, maaşımızdan, tarladan, bahçeden elde ettiğimiz mahsulden yetime pay ayırarak da yetimi sofrayaya oturtma sevabından hissedar olabiliriz..

Yetimin hayat yükünü hafifleterek, okul-mutfak masrafını karşılayarak, çaresizliğine çare olarak, zor anında gönlünü güldürüp yüzünde güller açtırabilirsek de yetimin başını okşama sevabından bir hisse alabiliriz diye inanıyor, ümit ediyorum.

Uzmanlar yetimleri ‘gerçek yetim’ ve ‘sosyal yetim’ olarak sınıflandırıyorlar..

Gerçek yetimler malûm..
Anne baba sağ olduğu halde mahkumiyet, sağlık sorunları, ailevi sorunlar gibi nedenlerden ötürü ihtiyaç duyduğu ilgiyi, sevgiyi, bakımı, desteği bulamayan çocuklar da sosyal yetim başlığı altında değerlendiriliyor, sorunlarına çözümler üretilmeye çalışılıyor..

Bu tanımların dışında bir yetim tarifi daha yapmak gerek diye düşünüyorum..
İnsanlık yetimi.
Merhamet yetimi.
Kardeşlik yetimi.
Cömertlik yetimi.
Mertlik yetimi..
Hamiyet yetimi.
Hasılı;
Manevî yetim.. Yahut ahiret yetimi.

Dünyada beyler, paşalar gibi yaşayıp ahirette sahipsiz, hamisiz, yardımsız, çaresiz kalmak en acı yetimliktir belkide..

Malını seven, canını seven, çoluk çocuğunu seven, sahip olduğu imkanları, fırsatları, dünyalık nimetleri seven yetimin, yoksulun duasıyla garanti altına almalı..
Cennet isteyen dünyadayken bir yetimin elinden, eteğinden yapışmalı..

İki cihan saadeti isteyen yetime yetmeli..
Yetime yetene yetim yeter, Allah yeter..

Çok önemli başka bir husus daha var..
Peygamber Efendikiz s.a.v. Hayber günü Hz. Ali’ye;
“… Allah’a yemin ederim ki, senin irşadınla Allah’ın bir tek kişiye hidâyet vermesi, üzerine güneşin doğduğu her şeyden daha kıymetli ve daha hayırlıdır!” (5) buyurarak birilerinin imanına vesile olmanın faziletini ders veriyorlar.

Batılı devletler Afrika, Afganistan, Irak, Suriye, Yemen, Arakan gibi İslam coğrafyasının pek çok yerinde savaşlar çıkartıyor, terör örgütleri kuruyor, onlar eliyle katliamlar, soykırımlar yaparak milyonlarca çocuğu yetim bırakıyorlar.
Ardından da kiliseleriyle, yardım kuruluşu etiketli misyoner örgütleriyle kurtarıcı edasıyla, iyilik meleği maskeleriyle oralara gidiyor, milyonlarca müslüman yetim çocuğu alıyor, hristiyanlaştırıyor, kirli-temiz her türlü işleri için kullanıyorlar.
Bazılarını okutuyor, daha kritik projelerde kullanıyorlar.
Hüseyin Barak Obama devşirilmiş müslüman çocuklardan sadece biri idi.
Daha niceleri var..

Bir kişinin müslüman olmasına vesile olmak kadar bir kişinin, bir yetimin müslüman kalmasına vesile olmak da Peygamberimizin s.a.v. müjdelediği o büyük mükâfattan nasiplenmeye vesiledir..
Önümüzde böylesi büyük bir hayır ve nimet kapısı var..

_______________

1. Buhari-Müslim
2. Taberani
3. Hakim Müstedrek
4. Ramuz el Ehadîs
5. Hudarî, Nûru’l-Yakîn

Orhan SALCI 

• Yazar Hakkında
• Diğer Yazıları

Yazar : Orhan SALCI

• Var mıyız? - 1 Eylül 2024
• Yetim Yeter - 15 Ağustos 2024
• Meta’nın Esiri mi Oluyoruz.. - 2 Ağustos 2024
• Nerde Çokluk… - 24 Temmuz 2024
• Kurban Kesmek mi, Kurban Olmak mı? - 16 Haziran 2024
• Türk’ün En Büyük Düşmanı - 9 Haziran 2024
• Maarif Modeli Üzerine - 29 Nisan 2024
• Kendini Gizle Dinini Değil.. - 24 Mart 2024
• Köy Hocası Deyip Geçmeyin - 10 Aralık 2023
• Boykot Silahtır - 1 Kasım 2023

Tüm Yazıları Göster