ZAFERLERİMİZ

    Ne kadar tatlı bir kelime… Zafer, zaferlerimiz…

    Dünya, bizim zaferlerimizle gülşene dönmüştü. Âleme adalet, yüzlere tebessüm gelmişti zaferlerimizle…

    Zafer, milletimizin leylası olmuştu.

    Cihangirlerimiz o “leyla” için dağları delmeye girişmişti.

    Zulmün, mazlumların üstüne dolu gibi yağdığı günlerde, Bedir’den bir “ay” doğuvermişti zafer adlı…

    Çöllerin, Firavun’un baskısıyla ateşe döndüğü anlarda Tur’dan bir ışık görünmüştü zafer isimli…

    Kudüs âfâkı yine kapkara bulutlarla kaplanmıştı. Ezan-ı Muhammedî’yi özlemişti peygamberler beldesi.

    Ve Selahaddin’in zafer rüzgârıyla peygamber sancağı heyecan buldu.

    “Kamet-i dilcû” yerine; “râyete” meylettiğimiz günlerde “zafer” adlı nazlı maşuk, bizim bayrağımızla yan yanaydı.

    Kabına sığmadığımız, sınırları zorladığımız, zafer naralarımızın “sed”lere vurup yankılandığı, ummanların bizimle dalgalandığı günlerde dünyada bir biz vardık, bir de küffar… Analarımız Mehmed’i için ninni söyler gibi inlerdi:

   “Burası Yemen’dir,

    Gülü çemendir,

    Giden gelmiyor,

    Acep nedendir?”

   Mehmed’i hiç durur mu?

    “Küffar Kırım’ı aldı anam,

     Düşman yurduma daldı anam,

     Irzım paymal oldu anam,

     Ben oraya giderim…”

     Anaların aslan doğurduğu günler vardı.

     Bizim hünkârlarımızın eli, eteği öpülürdü. Bizim kollarımız kırılmazdı. Biz, kolları kırılanların imdadına yetişirdik. Başkaları bizim kapımızda dilencilik ederdi.

     Yıllardır hasretini duyduk o günlerin.

     Allah’a binlerce hamd ve senalar. Yine Anadolu’nun ufuklarından zaferler eksik olmadı.

     Zayıfların pes ettiği günlerde, zalime karşı: “Bu baş zındıkaya teslim- i silâh etmeyecektir” diyenlerimiz çıktı.

    Ve biz, tekrar “zaferlerimizi” hatırladık.

    Yavuz’dan, Fatih’ten esen bir meltemin sıcaklığını hissettik yüreğimizde.

    Şükür Allah’ım, sana şükür…

Mahir Duman

• Yazar Hakkında
• Diğer Yazıları

Yazar : Mahir DUMAN

1955’te Ankara, Kızılcahamam Hıdırlar köyünde doğdu. İlkokulu doğduğu köyde, orta ve lise eğitimini Ankara’da tamamladı. 1979’da Bursa Eğitim Enstitüsü'nden mezun oldu. Çeşitli gazete ve dergilerde çalışmaları neşredildi. İstanbul'da yayımlanan bir gazetede Şamil İmamoğlu müstearı ile günlük yazıları yayınlandı. Köprü, Zafer, Sur, Diyanet Çocuk, Kültür Dünyası, Moral Dünyası, Kültür Edebiyat, Tepe Edebiyat, Üslup… gibi dergilerde denemeleri ve hikâyeleri yayınlandı. Bir gazetenin düzenlediği makale yarışmasında birincilik ödülü aldı. Edebiyat ve Türkçe öğretmeni olarak Anadolu’nun çeşitli yerlerinde çalıştı. 2008 yılında emekli oldu. Evli ve üç çocuk babasıdır.
Yayınlanmış eserleri: 1. Çocukluktan Gençliğe (Çocuk Eğitimi) 2. Harman (Osman Suroğlu ile) 3. Espri Dükkânı 4. Moral Saati 5. Güller ve Dikenler (Osman Suroğlu ile) 6. Sevgi Zaferdir 7. Tebessüm Saati 8. Onların Penceresinden 9. Bizim Köyün Öyküsü 10. Söz Güzeli 11. Gülümseyen Sözler 12. Bahar Bestesi 13. Gönüller Sultanına 14. Güldüren Düşünceler

Web Sitesi

• Mal – Mülk - 6 Haziran 2024
• Kulluk - 19 Mayıs 2024
• Konuşma - 16 Nisan 2024
• Kitap - 4 Nisan 2024
• Kibir – Tevazu - 21 Mart 2024
• Kardeşlik – Yardımlaşma - 9 Mart 2024
• Kahramanlık – Korkaklık - 21 Şubat 2024
• Kadın – Erkek Dünyası - 12 Şubat 2024
• Bir Adım Öteye… - 1 Şubat 2024
• İnsan Olmak - 27 Ocak 2024

Tüm Yazıları Göster