KASTAMONUR.COM Sırlar ve Nurlar Şehrinden
ZULMÜN ÖMRÜ
“Doğrusu şirk, büyük bir zulümdür.”
K. Kerim: Lokman, 13
“Zalimler için yaşasın cehennem!”
Bediüzzaman Hz.leri
“Cinayete ses çıkarmayan, caninin suç ortağıdır.”
Cemil Meriç
“Keklik nohuttan hoşlanır; ama kendisiyle beraber tencereye atılan nohuttan değil.”
H. Thorean
“Kurtlar aksini savunurken, koyunların vejetaryenlik lehine karar almasının faydası olmaz.”
W. R. İnge
DÖVE DÖVE
Harun Reşid’in huzuruna, inkârcı olduğu söylenen bir adam getirirler.
– Sen zındıkmışsın, doğru mu?
Adam, inkâr eder.
Sultan, ikrar edinceye kadar dövülmesini emreder.
– Sultanım! der adam. Bir putperest huzurunuzda Müslüman olsa, kaftan giydirerek iltifat ettiğiniz halde; bir Müslüman’ı döve döve zındık etmek haktan reva mıdır?
Bu söz, sultanın hoşuna gider, adamı serbest bırakır.
EŞEĞİN DERDİ
Eşek, sahibinin zulmünden bıkmıştı. Çok çalıştırdığından şikâyet ediyordu.
Sonunda her nasılsa onu çömlekçi satın aldı. O, ilk sahibinden de kötüydü. Çok çalıştırıyordu eşeği. Yeni efendisinden de rahatsız olan eşek, bu sefer de dericiye satıldı.
Son sahibi öbürlerini aratmıştı. Dertli eşek kendi kendine şöyle söylendi:
– Keşke ilk sahibime razı olsaydım. Yeni sahibim beni çok çalıştırmakla kalmıyor, ben öldükten sonra bir de derimi yüzecek…
Boşuna dememiş atalarımız: “Beterin beteri vardır” diye.
ASLAN İLE TAVŞAN
Aslan, bir vadide yaşayan hayvanlara musallat olur. Hayvanlar toplanarak aralarında konuşup aslana tekliflerini sunarlar:
– Bizi bu şekilde korkutma. Hırsına esir olma. Aç gözlülüğü bırak. Biz aramızda kura çekeriz, kura kime çıkarsa, o gün senin nasibin o olur.
Bu teklif, aslanın hoşuna gider. Hayvanlar böylece korkudan emin olurlar.
İlk kura, tavşana çıkar. Tavşan, işi ağırdan alır. Bütün hayvanlar gitmesi için zorlarlar. Sonunda tavşan yola çıkar. Fakat bir hile düşünür ve gecikir. Aslanın sabrı taşmıştır. Sonunda tavşan gözükür. Aslan, küplere binmektedir. Ancak tavşan bahanesini söyler.
Arkadaşıyla yola çıktığını, gelirken başka bir aslanın yolu tuttuğunu, kendilerini bırakmadığını, arkadaşını rehin bırakarak acele ile geldiğini söyler. Sözüne devam ederek, önünü kesen aslanın bir kuyuda bulunduğunu, çok korktuğunu anlatır.
Olup bitenlere çok öfkelenen aslan, sonunda hasmı ile hesaplaşmak ister. Tavşan önde aslan arkada, kuyuya yaklaşırlar. Tavşan, kuyunun bulunduğu yere geldiklerinde, titreyip korkar ve gidemeyeceğini bildirir. Hikâye şöyle sona erer.
Aslan, tavşana korkmamasını, o kötü aslana üstün geleceğini söyler. Tavşan, kendisini koltuğuna alırsa kuyuya bakabileceğini ileri sürer. Bunun üzerine aslan, tavşanı kucağına alır, birlikte kuyunun başına varırlar. Derindeki suya baktığı zaman aslan, kendi aksini görür ve rakibi öteki aslan zanneder. Hakkından gelmek için tavşanı bırakıp kuyuya atlar.
“Zalimler için karanlık kuyu kendi yaptıkları zulümdür. Zulme uğrayanların âhı onları yüzükoyun sürür.”
Mesnevî’den
ATIN ÖLÜMÜ
Zalim padişah, atını çok severmiş. Bakıcıya demiş ki:
– Bu ata iyi bak, onun ölümü senin de ölümün demektir.
Bir gün at ölmüş. Haberi, padişaha bir türlü söyleyemiyorlarmış. Nihayet bu işi nedimi üzerine almış:
– Sultanım, şu sizin pek sevdiğiniz at var ya!
– Eeee?..
– İşte ona bir hâl oldu. Ne yiyor, ne içiyor, ne nefes alıyor, sadece yatıyor.
– At öldü desene…
– Hünkârım, siz dediniz “öldü” diye.
NAMUSLULUK
Büyük İskender, huzuruna getirilen eşkıya reisini sorguya çekip neden haydutluk ettiğini sormuş ve şu cevabı almıştır:
– Elimdeki kuvvet, bir çeteden ibaret olduğu için eşkıyalık ediyorum. Eğer benim de büyük bir ordum olsaydı, ben de sizin gibi namusumla(!) dünyayı fethederdim!
Mahir DUMAN
- Mal – Mülk - 6 Haziran 2024
- Kulluk - 19 Mayıs 2024
- Konuşma - 16 Nisan 2024
- Kitap - 4 Nisan 2024
- Kibir – Tevazu - 21 Mart 2024
- Kardeşlik – Yardımlaşma - 9 Mart 2024
- Kahramanlık – Korkaklık - 21 Şubat 2024
- Kadın – Erkek Dünyası - 12 Şubat 2024
- Bir Adım Öteye… - 1 Şubat 2024
- İnsan Olmak - 27 Ocak 2024
